قرآن به کار و تلاش به عنوان یک عبادت و راه نزدیک شدن به خدا اهمیت میدهد و بر تلاش مادی و قریب به هدف تأکید میکند.
قرآن کریم به مسئله کار و تلاش اهمیت ویژهای میدهد و آن را یکی از اصول اساسی زندگی میداند. کار کردن نه تنها به عنوان یک امر ضروری برای تأمین معیشت بلکه به عنوان یک عبادت و راهی برای نزدیکی به خدا مطرح است. در سوره البقره آیه 286، خداوند میفرماید: «اللّهُ لا يُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا»؛ یعنی خداوند هیچ روحی را جز به اندازه توانش مکلف نمیسازد. این آیۀ قرآن به ما یادآوری میکند که باید حداکثر کوشش خود را برای دستیابی به اهدافمان به کار بگیریم. علاوه بر این، در سوره انعام آیه 132، خداوند میفرماید: «وَلِكُلٍّ دَرَجاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا». این آیه نشان میدهد که هرکس به اندازه تلاش و کار خود پاداش میگیرد، بنابراین به کار کردن و اقدام مؤثر اهمیت زیادی دارد. همچنین در سوره طلاق آیه 2، خداوند میفرماید: «وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا»، که به اهمیت تقوای الهی در کارها و تلاشهای روزمره اشاره دارد. در این آیه خداوند تأکید میکند که اگر کسی تقوی پیشه کند، خداوند او را در کارهایش یاری میدهد. بهطورکلی، قرآن کار و تلاش را نه فقط یک نیاز مادی، بلکه یک وظیفۀ دینی میداند و بر این موضوع تأکید دارد که تلاش انسان برای بهبود زندگی و جامعه در راستای اراده و رضایت خداوند است.
خداوند هیچکس را جز به اندازه وسعش تکلیف نمیکند.
و برای هر کس درجاتی متناسب با آنچه انجام داده است.
و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند برای او راهی میگشاید.
روزی مردی به نام احمد تصمیم میگیرد تا به تأسیس یک کارگاه کوچک بپردازد. او هر روز به تلاش و کوشش خود ادامه میدهد و میداند که این کار نه تنها برای او بلکه برای خانوادهاش نیز روزی خواهد آورد. بعد از مدتی، کارگاهش رونق میگیرد و به یک مرکز اشتغال برای جوانان محلی تبدیل میشود. احمد همیشه به یاد آیات قرآن است که میفرماید: 'خداوند هیچکس را جز به اندازه توانش و کارش مکلف نمیکند.' او مطمئن بود که با تلاش و تقوای الهی میتواند به اهداف خود برسد.