کمک به فقرا واجب است و نوعی عبادت محسوب میشود که برکت را برای انسان به ارمغان میآورد.
کمک به فقرا یکی از اصول بنیادین در آموزههای اسلامی و همچنین در قرآن کریم مطرح شده است. در دین اسلام، اصول اخلاقی و اجتماعی به شدت بر کمک به نیازمندان و فقرا تأکید دارند و این موضوع در متون مقدس و احادیث پیامبر اکرم (ص) به فراوانی مورد تأکید قرار گرفته است. به طور خاص، قرآن کریم به عنوان مهمترین منبع الهامبخش مسلمانان، بر اهمیت یاری به مستمندان و فقرا تأکید کرده و این موضوع را جزئی از مسئولیتهای انسانی و دینی به شمار آورده است. بر همین اساس، در این مقاله به بررسی معانی و ابعاد مختلف کمک به فقرا در اسلام، آثار مثبت آن بر جامعه و تأثیرات آن بر زندگی فردی هر فرد میپردازیم. اولین نکتهای که باید مورد بررسی قرار گیرد، تأکید قرآن بر کمک به فقرا است. در سوره مائده آیه 55 میخوانیم: "واقعاً، ولی شما تنها الله و رسول او و کسانی که ایمان آوردهاند، هستند، کسانی که در نماز ایستاده و زکات میدهند و در حال رکوع هستند." این آیه به وضوح در کیفیت زندگی مؤمنان و ارتباط آنها با فقرا و نیازمندان اشاره میکند. زکات به عنوان یکی از واجبات دینی، نه تنها یک عمل مالی، بلکه یک عمل اجتماعی و انسانی است که به روحیه نوعدوستی کمک میکند و جامعه را به سمت همدلی و همکاری سوق میدهد. پرداخت زکات و کمک به نیازمندان نه تنها برکت در مال و زندگی خود فرد را به ارمغان خواهد آورد، بلکه سبب وحدت و همبستگی در میان اعضای جامعه خواهد شد. در ادامه، میتوان به آیه دیگری از قرآن کریم اشاره کرد که در سوره بقره آیه 177 آمده است: "خیر واقعی در آن است که انسان به خدا، روز قیامت، ملائکه، کتاب و پیامبران ایمان داشته باشد و مال خود را با تمام محبت و برای روابط نزدیک خانوادگی و یتیمان و ناتوانان و مسکینان و راهنشینان و در تقاضا و آزادی بردگان، صرف کند." این آیه به وضوح بر اهمیت تأمین نیازهای اجتماعی و مالی اقشار ضعیف جامعه تأکید دارد. کمک به یتیمان، ناتوانان و مسکینان نه تنها یک عمل خیرخواهانه است، بلکه به معنای استحکام روابط انسانی و تقویت احساس همدلی و محبت در جامعه است. در واقع، اسلام مردم را به یاری یکدیگر توصیه کرده و به عنوان یک حقیقت اقتصادی به افزایش حس همبستگی ظاهر میشود. علاوه بر تعلیمات قرآنی، پیامبر اسلام (ص) نیز در احادیث خود به اهمیت یاری مستمندان تأکید کرده و فراخوان برای کمک به نیازمندان را به عنوان یکی از وظایف اخلاقی مسلمانان معرفی کرده است. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: "کسی که در زندگی این دنیا به دیگران کمک کند، خداوند در روز قیامت به او کمک خواهد کرد." این حدیث نشان دهنده این است که یاری به دیگران نه تنها در این دنیا برکات خاص خود را به همراه دارد، بلکه در آخرت نیز پاداش بزرگی نصیب فرد خواهد شد. بنابراین، کمک به فقرا و نیازمندان به عنوان یکی از بنیادیترین رفتارهای اخلاقی شناخته میشود که در آن عشق و نوعدوستی بین افراد جامعه شکل میگیرد. تأثیرات مثبت کمک به فقرا و نیازمندان در جامعه غیرقابل انکار است. در واقع، کمک به فقرا و ترویج فعالیتهای خیرخواهانه میتواند تأثیرات عمیقی بر روی فرهنگ جامعه بگذارد. با فراهم آوردن امکانات زندگی بهتر برای اقشار کم درآمد، افراد نه تنها در زندگی خود بهبود پیدا میکنند، بلکه میتوانند در تقریب به همدیگر و برقراری روابط انسانی سالمتر نیز مشارکت کنند. این کار روحیه نوعدوستی را در جامعه تقویت کرده و روابط انسانی را مستحکم میکند. از سوی دیگر، کمک به نیازمندان باعث ایجاد یک حس رضایت درونیم شود. افراد با احساس کمک به دیگران اغلب به خود احساس خوشایندی پیدا میکنند و این کار باعث میشود تا آنها روحیه بالاتری داشته باشند و به فعالیتهای مثبت بیشتر توجه کنند. همچنین این عمل میتواند دیگران را نیز به ترویج نوعدوستی و یاری رساندن به یکدیگر تشویق کند. در نهایت میتوان گفت که کمک به فقرا و نیازمندان باید جزئی از زندگی هر انسان مؤمن باشد. پیروی از آموزههای دینی در این زمینه میتواند مسیر زندگی ما را به سمت رشد و توسعه انسانی سوق دهد و در عین حال، عزت و احترام به کلیه افراد جامعه را تضمین نماید. بر اساس تعالیم دین، کمک به جامعه و نیازمندان نه تنها یک عمل انسانی و اجتماعی است بلکه باید آن را به عنوان یک جزء جدایی ناپذیر از دیانت و معنویت خود در نظر بگیریم. از این رو، در زندگی روزمره خود باید به یاد داشته باشیم که هر کمکی، هر چند کوچک، میتواند تأثیر بزرگ و مثبتی بر زندگی دیگران بگذارد و به ما در بدست آوردن برکت و سعادت کمک کند.
ولی شما تنها خدا و پیامبر او و کسانی هستند که ایمان آوردهاند، همان کسانی که در نماز ایستاده و زکات میدهند.
خیر واقعی در آن است که انسان به خدا، روز قیامت، ملائکه، کتاب و پیامبران ایمان داشته باشد و مال خود را برغم میلش به خویشاوندان، یتیمان، نیازمندان، مسافران و در راه آزادی بندگان صرف کند.
روزی روزگاری, مردی فقیر در کوچهها نشسته بود و به آسمان نگاه میکرد. ناگهان مرد ثروتمندی از آنجا عبور کرد و او را دید. مرد ثروتمند به یاد آیات قرآن افتاد و تصمیم گرفت به این مرد فقیر کمک کند. او با محبت به او پولی داد و به او گفت: ‘تو از برکتهای خداوند هستی، و من وظیفه دارم که به تو کمک کنم.’ فقیر با چشمهای پر از اشک از او تشکر کرد و گفت: ‘خدا تو را در دنیا و آخرت خوشبخت کند.’ مرد ثروتمند بعد از آن روز فهمید که کمک به فقرا نه تنها یک عمل نیک است بلکه برکت و خوشبختی خود او را نیز افزایش میدهد.