هدف آفرینش انسان، عبادت خداوند و رسیدن به کمال در زندگی است.
آفرینش انسان یکی از موضوعات مهم و اساسی در دین اسلام و آموزههای قرآنی است. انسان به عنوان مخلوقی بیهمتا و دارای ویژگیهای خاص، در کلام وحی به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است. در این مقاله، به بررسی آیات مختلف قرآن کریم در خصوص آفرینش انسان و همچنین هدف این آفرینش خواهیم پرداخت. یکی از آیات کلیدی در این زمینه، سوره آل عمران آیه 185 است که میفرماید: "کل نفس ذائقة الموت و إنما توفون أجورکم یوم القیامة". این آیه به وضوح تصریح میکند که هر انسانی طعم مرگ را خواهد چشید و تمام پاداشها و جزاها در روز قیامت به آنها داده خواهد شد. این آیه میتواند به عنوان یک یادآوری برای همه انسانها باشد که زندگی دنیا فانی و زودگذران است و آنچه اهمیت دارد، تلاش در راستای نیکوکاری و انجام اعمال صالح است. هدف اصلی از آفرینش انسان در واقع امتحان و آزمایش او برای رسیدن به مقام بالاتری در آخرت است. بر اساس آموزههای دینی، دنیا محل گذر است و انسانها باید با آزمودن و عبور از این مرحله، خود را برای زندگی جاودانه پس از مرگ آماده کنند. در این راستا، سوره ذاریات آیه 56 میگوید: "و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون". این آیه به روشنی هدف از آفرینش جن و انس را عبادت خداوند میداند. خداوند به انسانها فرصتی داده تا در این جهان زندگی کنند و با انجام واجبات و عبادات، به کمال و قُرب الهی دست یابند. این نکته حائز اهمیت است که عبادت تنها به معنای انجام اعمال عبادی نیست؛ بلکه هر کاری که با نیت قرب به خداوند و در راستای خدمت به انسانها انجام شود، میتواند به عنوان عبادت در نظر گرفته شود. در واقع، حضور در جامعه و کمک به دیگران، زیربنای عبادت خداوند است. بنابراین، انسان باید به طور جدی در تلاش برای انجام واجبات و عمل به دستورات الهی باشد و در مسیر کمال قرار گیرد. همچنین در سوره توبه آیه 51 آمده است که "قل لن يصیبنا الا ما كتب الله لنا". این آیه به ما یادآوری میکند که همهچیز در زندگی بر اساس حکمت و تدبیر خداوند است. در واقع، انسانها باید در برابر مشکلات و چالشهای زندگی صبور باشند و به تقدیر الهی ایمان داشته باشند. این امر نه تنها به آرامش روحی انسانها کمک میکند، بلکه آنها را در مسیر رشد و کمال نیز یاری مینماید. آفرینش انسان به منظور پرورش کیفیتهای انسانی و رسیدن به کمال در زندگی دنیوی و اخروی لازم است. به عبارت دیگر، انسان باید از طریق تجربیات زندگی، خطاها و موفقیتها، به شناخت عمیقتری از خود و خالقش برسد. در این سفر، مطالعه و تفکر در آیات قرآن و سیره عملی پیامبر اکرم (ص) میتواند به انسانها یاری رساند تا در صراط مستقیم قرار گیرند. در نهایت، افرادی که در این مسیر موفق میشوند، به مقام قرب الی الله نائل میگردند. ایمان به خداوند و عمل صالح به عنوان دو رکن اصلی در زندگی اسلامی مطرح میشود. بیتردید افرادی که در این مسیر ثابت قدم بوده و از غفلت دوری میکنند، در روز قیامت از پاداش عظیم الهی بهرهمند خواهند شد. بنابراین، آفرینش انسان نه تنها یک آغاز بلکه یک فرصت بینظیر برای رسیدن به مقام والای انسانی است. با توجه به آیات قرآن، میتوان دریافت که این زندگی دنیایی پل عبور به سوی بقاء و جاودانگی در عالم آخرت است. بنابراین، انسان باید با نگرش معنادار به زندگی خود، به عبادت و بندگی خداوند پرداخته و در راستای ارتقاء روح و جان خویش تلاش کند.
هر نفسی چشنده مرگ است و جزاهای شما در روز قیامت به شما داده میشود. پس هر کس از آتش دور و به بهشت داخل شود، رستگار شده است و زندگی دنیا جز متاعی فریبنده نیست.
و من جن و انس را نیافریدم جز برای عبادت من.
بگو: هرگز به ما نخواهد رسید مگر آنچه خدا برای ما مقرر کرده است. او مولای ماست و مؤمنان باید بر خدا توکل کنند.
روزی عادل در دلش احساس میکرد به هدف زندگیاش نیاز دارد. او نزد یک عارف رفت و از او پرسید: "پدر، هدف زندگی چیست؟" عارف با معصومیت لبخند زد و گفت: "عزیزم، انسان برای عبادت و تقرب به خداوند خلق شده است، و هر چه بیشتر در این راه تلاش کند، به درک بیشتری از معنای زندگی دست خواهد یافت." عادل از سخنان او الهام گرفت و تصمیم گرفت تمام تمرکزش را روی عبادت و بندگی قرار دهد. از آن روز به بعد، حس کرد که زندگیاش در حال تغییر است و آرامش و رضایت در دلش حاکم شده است.