ذکر گفتن به انسان آرامش میدهد و او را به یاد خداوند میاندازد که در آیات قرآن نیز بر این نکته تأکید شده است.
ذکر، به معنای یاد کردن و یادآوری خداوند است و در قرآن کریم به شدت به آن تأکید شده است. این عمل، در ابتدا به تذکر و یادآوری درونی انسان‌ها منجر می‌شود و می‌تواند نوری را در دل خلقت بپراکند. در سوره رعد آیه 28، خداوند می‌فرماید: 'آگاه باشید! تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد.' این آیه به وضوح نشان میدهد که ذکر و یاد خدا یکی از راه‌های رسیدن به آرامش حقیقی است. وقتی انسان در کارهای روزمره خود با مشکلات و چالش‌ها مواجه می‌شود، ذکرگویی می‌تواند به عنوان یک پناهگاه امن به او آرامش بخشد. این روند باعث می‌شود تا ذهن انسان از تفکرات منفی دور شود و به ابعاد مثبت زندگی توجه کند. ذکر، نه تنها فرد را از نگرانی‌ها و استرس‌ها دور می‌کند، بلکه باعث تقویت ارتباط او با خداوند می‌شود. همچنین، در سوره زمر آیه 22، آمده است: 'آیا کسی که دل او به یاد خدا آرامش می‌گیرد، همانند کسی است که کافر باشد؟' این به ما یادآوری می‌کند که ارتباط با خداوند و ذکر او، انسان را از ناامیدی و یأس دور می‌کند. در نهایت، باید دانست که آرامش واقعی زمانی فراهم می‌شود که انسان به یاد خداوند باشد و به او اعتماد کند. در این فرآیند، ذکر از دعای خالص تا تأمل در آیات خداوند به عنوان راهی برای آرامش درونی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مجموع، ذکر گفتن به عنوان یک عمل روحانی و معنوی نگاهی عمیق به زندگی انسان‌ها می‌بخشد و این احساس را به همراه دارد که در هر شرایطی خداوند در کنار اوست.
آگاه باشید! تنها با یاد خدا دل‌ها آرامش می‌یابد.
آیا کسی که مرده بود و ما او را زنده کردیم و برایش نوری قرار دادیم که در میان مردم راه برود، آیا مانند کسی است که در ظلمات است و نمی‌تواند از آن خارج شود؟
روزی، مرد جوانی به نام سعید به یاد خدا و ذکر او پرداخته بود. او از مشکلات و دغدغه‌های زندگی خود رنج می‌برد. در حالی که در دل خود احساس ناراحتی می‌کرد، در میان لحن زیبا و دلنشین اذکار غرق شد. کم‌کم حس آرامش از درونش شروع به فوران کرد. او فهمید که در پرتو ذكر، تمام مشکلات کوچک شده و به سمت امید و آرامش واقعی رفته است.