یاد مرگ انسان را به واقعیت زندگی نزدیک کرده و او را از غفلت دور میسازد. این یادآوری به فرد کمک میکند تا رفتارهای نادرست خود را اصلاح کند و به سمت اعمال نیک حرکت کند.
یاد مرگ در اسلام و به خصوص در قرآن کریم به عنوان یک توصیه مهم مطرح شده است. خداوند در آیات مختلف به اهمیت تفکر و یادآوری مرگ اشاره میکند. یکی از دلایل این توصیه این است که یاد مرگ انسان را به واقعیت زندگی نزدیکتر میکند و او را از غفلتهای دنیوی دور میسازد. وقتی که فرد به فکر مرگ میافتد، متوجه میشود که زمانش محدود است و این میتواند او را به سمت استفاده بهتر از وقتش برانگیزد. در سوره جاثیه آیه 24 آمده است: "و گفتند: جز زندگی ما در این دنیا چیزی نیست و هرگز زنده نخواهیم شد مگر اینکه همان زندگی دنیوی ما پایان یابد." این آیه نشاندهنده این است که اگر مردم مرگ را فراموش کنند، زندگی را صرفا به همین شکل میبینند و این میتواند برای آنها باعث سردرگمی و بیهدف زندگی کردن شود. یاد مرگ نه تنها بر روی رفتار فرد تأثیر میگذارد بلکه میتواند سبب تحولی عمیق در نگرش او نسبت به زندگی و دنیا گردد. انسان در هنگام یادآوری مرگ متوجه میشود که چه تعداد از روزهای زندگیاش را صرف امور بیاهمیت کرده است و این آگاهی میتواند وی را به سوی تلاش برای بهتر زیستن سوق دهد. در این راستا، سوره آل عمران آیه 185 نیز به این موضوع اشاره میکند: "هر نفس ذائقه موت را میچشد و به یقین روز قیامت اجور شما را به طور کامل میدهیم..." این آیه نشاندهنده این است که زندگی دنیوی، نمیتواند هدف نهایی انسان باشد و در واقع، آنچه که بر اساس اعمال انجام شده در این دنیا به افراد داده میشود در دنیای آخرت اهمیت بیشتری دارد. یاد مرگ میتواند انسان را به خودآزمایی و اصلاح رفتارهای نادرست معاشرتی و اخلاقی سوق دهد. بعبارتی، فرد در این حالت میتواند با استفاده از پندهایی که میگیرد، راه خود را اصلاح کند و سعی کند به کمال برسد. در واقع، یاد مرگ میتواند به او یادآوری کند که این زندگی همانند گذرگاهی است که در آن باید برای زندگی ابدی خود آماده شود. به طور کلیدی، یاد مرگ روح انسان را تقویت کرده، او را به خودشناسی سوق میدهد و به وی این آگاهی را میدهد که برای عاقبت ناگزیر خود چه باید بکند. انسانی که در زندگی روزمره خود به یاد مرگ میافتد، طبیعتاً به سوی محبت و اخلاص در اعمالش و بهبود در رفتارهای خود تمایل بیشتری پیدا میکند. علاوه بر این، یاد مرگ میتواند به انسان کمک کند تا روابط بهتری با دیگران برقرار کند. اگر هر فرد به یاد مرگ و عدم اطمینان از فردا فکر کند، احتمالاً به سمت ایجاد صلح و همزیستی با دیگران متمایلتر خواهد شد. در این حالت، انسان متوجه میشود که زندگی بسیار کوتاه است و به جای دشمنی، باید با جستجوی محبت و دوستی به پیش برود. به همین دلیل، یاد مرگ نه فقط یک مطلب عبث نیست، بلکه به عنوان یکی از اصول اخلاقی در زندگی هر مسلمان مطرح میشود و هر فردی باید تلاش کند تا در ازای زندگی دنیوی خود، از آن استفاده بهینه کند. یاد مرگ باید به عنوان یک وسیله در نظر گرفته شود که به هر انسانی کمک میکند تا به سوی رشد روحانی و اخلاقی گام بردارد. این یادآوری میتواند در شکلگیری شخصیت و نگرش افراد تأثیری عمیق بگذارد و آنان را برای تحمل سختیهای زندگی توانمند کند. به طور کلی، یاد مرگ در اسلام نه به معنای ترس از آن، بلکه به عنوان یک آگاهی بشری مثبت تلقی میشود. در آخر، تمامی این مباحث به ما یادآوری میکند که در زندگی باید آگاهانه عمل کنیم، به خوبی رفتار کنیم و با یاد مرگ هر روز به سوی بهبود و کمال حرکت کنیم.
و گفتند: جز زندگی ما در این دنیا چیزی نیست و هرگز زنده نخواهیم شد مگر اینکه همان زندگی دنیوی ما پایان یابد.
هر نفس ذائقه موت را میچشد و به یقین روز قیامت اجور شما را به طور کامل میدهیم...
روزی مردی عاقل نزد دوستانش نشسته بود و همه در حال گفتگو بودند. آنها به سرگرمیهای دنیا مشغول بودند و از مرگ سخنی نمیگفتند. این مرد با لبخند گفت: "دوستان، آیا میدانید زندگی چقدر کوتاه است؟ بیایید به یاد مرگ، زندگیام را اصلاح کنیم و به کارهای نیک بپردازیم." دوستانش با اندیشه به هم نگاه کردند و از آن روز به بعد، تصمیم گرفتند که بیشتر به یاد مرگ باشند و از زمان خود بهتر استفاده کنند.