توجه به واجبات نشاندهنده ایمان و ارتباط واقعی با خداوند است و مستحبات نباید موجب غفلت از آنها شوند.
در قرآن کریم، به وضوح بر اهمیت واجبات و الزامات دینی تأکید شده است. واجبات دینی، دستورات الهیای هستند که خداوند برای هدایت بشر مشخص کرده و پیروی از آنها جزء وظایف اصلی هر فرد مؤمن به شمار میرود. اعتقاد به این واجبات و عمل به آنها نه تنها فرد را به سمت رشد و تعالی معنوی سوق میدهد، بلکه باعث تحقق نظام اخلاقی و اجتماعی در جامعه نیز میشود. نادیده گرفتن این واجبات به معنای دوری از هدایت الهی و انحراف از مسیر صحیح زندگی است. یکی از آیات کلیدی قرآن که تأکید بر اهمیت واجبات دینی دارد، آیه 177 سوره بقره است. در این آیه، خداوند میفرماید: "خیر این نیست که شما به طرف صورتهایتان در شرق و غرب بپدبید، بلکه نیکی این است که به خدا و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان داشته باشید و از مال خود برای خویشاوندان، یتیمان، بیچارگان، مسافران و سائلان و برای آزاد کردن بردگان خرج کنید." این آیه نشان میدهد که ایمان و عمل صالح باید از نوع واجبات باشد که مفهوم زندگی را تغییر میدهد. در واقع، خداوند در این آیه به ما میآموزد که صرفاً انجام مناسک و عبادتهای ظاهری کافی نیست و باید به عمق ایمان و عمل نیک پرداخته شود. یکی از مسائل مهمی که در این زمینه باید به آن توجه شود، تفاوت میان واجبات و مستحبات است. مستحبات، کارهای نیکی هستند که انجام آنها ثواب دارد، اما الزامی نیست. در واقع، مستحبات نشانهای از عشق به خدا و شکرگزاری نسبت به نعمتهای او است، اما هرگز نباید موجب غفلت از واجبات شوند. برخی افراد به دلیل انجام مستحبات، ممکن است واجبات را فراموش کنند و این میتواند عواقب جدی را به همراه داشته باشد. برای مثال، شخصی ممکن است به نیت مستحب بودن نماز شب، از نماز صبح غفلت کند و این موضوع میتواند به تدریج موجب ضعف ایمان او شود. همچنین در سوره مؤمنون، آیه 115 به اهمیت اجرای واجبات دینی اشاره شده است: "آیا شما گمان کردهاید که ما شما را به بیهوده آفریدیم و به سوی ما بازنمیگردید؟" این آیه نشاندهنده آن است که انسانهای زنده دل و آگاه، واجبات دینی را به عنوان یک اصل در زندگیشان قرار میدهند و به این ترتیب فراموش نمیکنند که آنها به سوی خداوند باز خواهند گشت. در واقع، آیه فوق یادآور میشود که زندگی هر فرد به عنوان یک نعمت و هدیه الهی است و در نهایت روزی همه ما باید به درگاه خداوند پاسخگو باشیم. توجه به واجبات دینی به عنوان اولویت اصلی زندگی مؤمنان، میتواند به نوعی راهنمایی در زندگی روزمره آنها باشد. بر همین اساس، باید گفت که انجام واجبات یک فرد وسعت دید او را افزایش میدهد و به رشد روحانی و معنوی او کمک میکند. در حقیقت، واجبات به عنوان یک نظم و نظام در زندگی مؤمنان، مانع از هرگونه سرگردانی و انحراف میشود و روزنهای برای کسب رضایت الهی و برقراری ارتباط با پروردگار فراهم میآورد. در اسلام، توجه به احساسات و نیازهای دیگران نیز جزء الزامات واجبات است. باید به یاد داشته باشیم که اخلاق اسلامی علاوه بر توجه به واجبات فردی، بر روی حمایت از دیگران و کمک به نیازمندان نیز تأکید دارد. در آیه فوق، خداوند مؤمنان را به خرج کردن از مال خود برای خویشاوندان، یتیمان، بیچارگان، مسافران و سائلان توصیه میکند. این مفهوم نشان میدهد که واجبات دینی تنها به عبادت و پرستش ن محدود نمیشود، بلکه به تعاملات اجتماعی و حمایت از یکدیگر نیز گسترش مییابد. کما اینکه در آیه 253 سوره بقره، خداوند از مؤمنان میخواهد که در تمام جنبههای زندگی خود بسط و گسترش اعمال نیک را مدنظر داشته باشند و در روابط اجتماعی و تعاملات خود رعایت انصاف و عدالت را فراموش نکنند. لذا میتوان گفت که دین اسلام نه تنها به جنبههای فردی زندگی تأکید دارد، بلکه به جنبههای اجتماعی و ارتباطات انسانی نیز اهمیت بسیار زیادی میدهد. از سویی دیگر، توجه به واجبات دینی، باعث میشود که فرد مؤمن نسبت به زندگی و مسؤولیتهای اجتماعی خود بیتفاوت نباشد و همواره در تلاش باشد تا به دیگران کمک کند و جامعهای سالم و پویا بسازد. لذا این اصل میتواند به عنوان یک فرهنگ عمومی در جوامع اسلامی توسعه پیدا کند و باعث تقویت روابط اجتماعی و افزایش همبستگی میان افراد جامعه شود. در نهایت، باید گفت که واجبات دینی علاوه بر پیشرفت فردی و جمعی، میتوانند به منزلت و آبروی انسان در جامعه نیز کمک کنند. افرادی که به انجام واجبات پایبند هستند، عموماً مورد احترام و اعتماد دیگران قرار میگیرند و این موضوع به تدریج باعث بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی آنها میشود. به همین ترتیب، جامعهای که در آن افراد به واجبات دینی پایبند باشند، میتواند به یک جامعهای سالم و با نشاط تبدیل شود، جایی که محبت و مهربانی در آن حاکم باشد. به طور خلاصه، واجبات دینی باید در زندگی فردی و اجتماعی مؤمنان به عنوان یک اصل اساسی مورد توجه قرار گیرد. این الزامات نه تنها راهگشای انسان در مسیر انسانیت و کمال میشوند، بلکه به افزایش حس مسؤولیت و همبستگی در میان اعضای جامعه کمک میکنند. در نهایت، توجه به واجبات دینی به رشد و شکوفایی فردی و اجتماعی بشر کمک کرده و تحولی شگرف در زندگی انسانها به وجود میآورد.
نه کار نیک این است که روبهروی شرق یا غرب قرار گیرید، بلکه کار نیک این است که به خدا و روز قیامت و ملائکه و کتاب و پیامبران ایمان داشته باشید و از مال خود به خویشاوندان، یتیمان، فقیران و مسکینان کمک کنید.
آیا خیال میکنید ما شما را بیهوده آفریدهایم و به سوی ما بازنمیگردید؟
در یک روز بهاری، علی نشسته بود و به زندگیاش فکر میکرد. او احساس میکرد که باید اولویتهایش را مشخص کند. با خواندن آیات قرآن، متوجه شد که ایمان و عملی صالح باید پایه و اساس زندگیاش باشد. او تصمیم گرفت که به واجبات دینیاش بیشتر توجه کند، در حالیکه به مستحبات نیز بپردازد. آرام آرام احساس کرد که زندگیاش هدفمند و پرمعناتر شده است.