عاشق کردن فرزندان به نماز با ایجاد محیط مثبت و الگو بودن والدین ممکن است. همچنین، قصهگویی و تقدیر از تلاشهای آنها در نماز خواندن میتواند موثر باشد.
علاقه فرزندان به نماز یکی از موضوعات مهم در تربیت دینی آن‌هاست. در قرآن کریم، به اهمیت نماز در زندگی مؤمنان توجه ویژه‌ای شده است. در سوره بقره آیه 153 خداوند می‌فرماید: "اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از صبر و نماز يارى بگيريد، بى‌شك خدا با صابران است". این آیه به ما یادآوری می‌کند که نماز نه تنها به عنوان یک عبادت، بلکه به منزله منبعی از صبر و آرامش در روزهای دشوار به شمار می‌رود. به همین لحاظ، والدین می‌توانند به فرزندان خود یاد دهند که نماز میتواند راهی برای تخلیه احساسات و آرامش درونی باشد. در تهیه محیطی پرانرژی و مثبت، والدین می‌توانند از بازی‌های آموزشی و قصه‌های مربوط به نماز استفاده کنند تا فرزندان آنها را با مفهوم نماز آشنا کنند. همچنین، فرزندان باید به صورت عملی از والدین الگوبرداری کنند. اگر والدین خود عادت به نماز خواندن داشته باشند و آن را به‌طور منظم انجام دهند، فرزندان نیز به تبعیت از آنها نماز را می‌آموزند و درگیر می‌شوند. والدین می‌توانند با در نظر گرفتن پاداش‌های کوچک و یادآوری‌های مثبت به فرزندان خود این عادت را در آنان نهادینه کنند. به‌کارگیری روش‌های جذاب مانند قصهگویی درباره پیامبران و اهمیت نماز در زندگی آنها نیز میتواند در این جهت مفید باشد. در پایان، باید یادآور شد که نماز نه تنها یک عمل عبادی است، بلکه یک راه ارتباط خاص با خداوند محسوب می‌شود که باید از کودکی در ذهن و دل فرزندان ما جا بیافتد.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از صبر و نماز یاری جویید؛ قطعاً خدا با صابران است.
و آنها در نمازهای خود پایدار هستند.
و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید.
روزی روزگاری، پسری به نام امیر به مسجد می‌رفت. خیلی دوست داشت بچه‌های دیگر هم او را در نماز همراهی کنند. امیر تصمیم گرفت تا با دوستان خود درباره زیبایی‌های نماز صحبت کند و داستان‌های باشکوهی از پیامبران را تعریف کند. او به‌تدریج توانست دوستانش را به نماز تشویق کند و این کار، شادابی و عشق به نماز را در دل‌های آنها نهادینه کرد.