داستان خلقت انسان در سوره آل عمران و همچنین در سورههای حجر و ص ذکر شدهاست.
داستان خلقت انسان در قرآن کریم به تفصیل در چندین سوره بیان شده است. ولی مهمترین سوره که به این داستان اشاره میکند، سوره «آل عمران» است که در آیه 59 میفرماید: «إن مثل عیسی عند الله کمثل آدام، خلقه من تراب ثم قال له کن فیکون» (آل عمران: 59). این آیه به خلقت حضرت آدم (علیهالسلام) اشاره دارد و نشان میدهد که خداوند انسان را از خاک خلق کرده است. همچنین آیات دیگری از سوره «حجر» (آیه 28) نیز به بیان مجدد این حقیقت پرداخته که خداوند فرموده است: «و اذ قال ربک للملائکه انی خالق من انسانی من صلصل من حمإ مسنون» (حجر: 28)، که به جالب بودن خلقت انسان از خاک و روح الهی اشاره دارد. در سوره «ص» (آیه 72) دلیل این خلقت را بیان میکند: «إذ قال ربک للملائکة انی خالق بشرا من صلصل» (ص: 72). بنابراین، با رجوع به این آیات میتوانیم به وضوح شاهد باشیم که خلقت انسان امری باعظمت و با حکمت الهی است که در قرآن کریم به وضوح و با زیبایی بیان شده است.
همانا مثل عیسی در نزد خدا همانند آدم است که او را از خاک خلق کرد و سپس به او گفت: «باش» و او وجود پیدا کرد.
و یاد کن وقتی که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من انسانی را از گل و مانند خمیری خام میآورم».
در آن زمان که پروردگارت به فرشتگان گفت: «من بشری را از گل میآفریند».
روزی روزگاری، در دهی کوچک، مردی به نام حسن زندگی میکرد. حسن به خوبی میدانست که انسانها چگونه خلق شدهاند و به همین دلیل به حمایت از همنوعان خود میپرداخت. او همیشه داستان خلقت انسان را برای بچهها میگفت و از قدرت خداوندی یاد میکرد که انسان را از خاک آفریده است. حسن میگفت: «خداوند به ما روح داده و ما را با حکمت آفریده است. هر انسانی ارزشمند است و باید به هم کمک کنیم.» بچهها از شنیدن داستانهای او لذت میبردند و این آموزهها در دلهایشان مینشست.