تفکر در آیات قرآن عبادت و نزدیک شدن به خداوند است و بر معرفت انسان میافزاید.
تفکر در آیات قرآن به عنوان یک نوع عبادت و تقرب به خداوند در دین اسلام بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. در واقع، قرآن کریم یکی از منابع اصلی هدایت و روشنایی انسانهاست و تفکر در آن میتواند انسان را به شناخت عمیقتری از خداوند و مقاصد او رهنمون سازد. در سوره آل عمران، آیه 190 میخوانیم: 'إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ' که اشاره به نشانههای خداوند در آفرینش دارد. همچنین در آیه 29 سوره محمد، خداوند میفرماید: 'أَلَمْ يَكُنْ قَدْ أَعَذَّهُمْ اللَّـهُ ۚ إِنَّهُ لَذُو جَلاَلٍ كَرِيمٍ' به این نکته اشاره دارد که تدبر و تفکر در آیات الهی، سبب درک عمیقتری از مسأله عبادت و دستیابی به تقوی میشود. در این راستا، سنت پیامبر اکرم(ص) نیز فراوان بر تفکر در آیات و نشانههای الهی تأکید کرده است. حجت بر ماست که در قرآن تفکر کنیم و آن را در زندگیمان عملی کنیم تا به ارتباط نزدیکتر با خداوند نائل شویم. به طور کلی، تفکر در آیات قرآن نه تنها نشانهای از ایمان است، بلکه به یاری خداوند میتواند یک عمل عبادی و الهی به شمار آید.
Indeed, in the creation of the heavens and the earth, and the alternation of the night and the day are signs for those of understanding.
Has not Allah made their faith steadfast? He is indeed the Possessor of Noble Splendor.
روزی یک جوان مؤمن به نام سهراب در دل شب به فکر فرو رفت. او از اینکه در دنیا به دنبال معنای واقعی زندگی باشد، دچار تردید شده بود. سهراب تصمیم گرفت به قرآن رجوع کند و آیات آن را بخواند. پس از ساعتها خواندن و تفکر درباره آیات، به آرامش خاصی دست یافت و فهمید که تفکر در آیات قرآن نه تنها عبادت است، بلکه او را به حقایق عمیقتری در زندگی هدایت میکند. از آن روز به بعد، سهراب هر شب قبل از خواب به تفکر در آیات خداوند میپرداخت و این کار بهراستی زندگیاش را متحول کرد.