غرور انسان را از رحمت خدا دور میسازد و باعث دوری از حقیقت میشود.
غرور، یکی از صفات ناپسند و مذموم است که در قرآن کریم به آن اشاره شده است. در آیات متعددی از قرآن، خداوند به مؤمنان نسبت به خطرات غرور و خودبینی هشدار داده و به آنها توصیه کرده که باید از این صفت پرهیز کنند. یکی از دلایلی که باید از غرور پرهیز کرد این است که غرور انسان را از رحمت و بخشش خدا دور میسازد. در سوره لقمان آیه 18، خداوند می‌فرماید: "و لا تصعر خدّک للناس و لا تمشِ في الأرض مرحاً، إن الله لا يحب كل مختال فخور". این آیه به ما می‌آموزد که باید از خودبزرگ‌بینی و رفتارهای متکبرانه خودداری کنیم. غرور نه تنها انسان را نسبت به دیگران بی‌احساس و بی‌توجه می‌کند، بلکه می‌تواند باعث دوری از حقیقت و واقعیت و در نتیجه گمراهی باشد. همچنین، در قرآن آمده است که خداوند بر مغروران غضب می‌کند و آنها را به عذابی سخت مبتلا میسازد. در سوره اسراء آیه 37 نیز اشاره شده که "هرگز تکبر نکن، زیرا تو نمی‌دانی چه بر تو خواهد گذشت". با این اوصاف، پرهیز از غرور نه تنها ما را از آثار منفی آن محفوظ می‌دارد بلکه ما را به سوی صفات نیکو و انسانی رهنمون میسازد. در نهایت، دوری از غرور باعث ارتقاء اخلاق و فضائل انسانی میشود و ما را در مسیر بازگشت به خداوند یاری می‌کند.
و از مردم روی برمتاب و در زمین هم آهسته گام بردار؛ زیرا خداوند هیچ متکبر فخوری را دوست ندارد.
و در زمین به طور شگرف و مغرورانه‌ای مرو، زیرا تو هرگز زمین را نخواهی شکافت و به کوه‌ها نیز نخواهی رسید.
روزی مردی مغرور به بازار رفت و به اطرافیانش طعنه زد و خود را برتر از همه می‌دانست. یک کودک با سادگی پرسید: "آیا تو هم مثل ما انسان هستی؟" او جواب داد: "البته!" کودک با لبخند گفت: "پس هیچ کس از تو برتر نیست!" مرد در جا متوجه عمق سادگی و حقیقت شد و به خود آمد.