احساس مسئولیت نسبت به نیازمندان یکی از ارکان ایمان است و به بهبود جامعه کمک می‌کند.
در قرآن کریم، اهمیت نسبت به نیازمندان و احساس مسئولیت در قبال آنها به وضوح تأکید شده است. به عنوان مثال، در سوره بقره آیه 177، خداوند به مؤمنان دستور می‌دهد که از جمله مؤمنان راستین هستند کسانی که از مال خود به نیازمندان می‌دهند. این آیه نشان‌دهنده این است که بخشی از ایمان به خداوند، کمک به نیازمندان و احسان به آنهاست. همچنین در سوره آل عمران آیه 92، آمده است که 'نمی‌رسد به خیری مگر اینکه آن را به دیگری ببخشید.' این به ما یادآوری می‌کند که کمک به دیگران نه تنها یک عمل نیکو است، بلکه جزئی از ایمان ماست. احساس مسئولیت نسبت به نیازمندان به ما می‌آموزد که در جامعه‌ای بهتر زندگی کنیم و انسانی‌تر باشیم. در جامعه‌ای که افراد به یکدیگر کمک می‌کنند، همبستگی و دوستی بیشتر است و این باعث ایجاد آرامش و محبت در میان مردم می‌شود. بنابراین، احساس مسئولیت نسبت به نیازمندان نه تنها به آنها کمک می‌کند، بلکه جامعه را نیز به سمت رشد و توسعه مثبت سوق می‌دهد.
نیکی آن نیست که روی خود را به سمت شرق و غرب کنید، بلکه نیکوکار کسی است که به خدا و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان آورد و از مال خود به خاطر عشقِ آن به اقوام و یتیمان و مسکینان و پسران راه و سائلان و در راه آزاد کردن اسیران بدهد و نماز برپا کند و زکات بدهد و کسانی که به عهد خود وفا کنند هنگامی که عهده بندند و در سختی و درد و زمان جنگ صبر کنند. آنها کسانی هستند که راست گفتند و آنها هستند پرهیزگاران.
هرگز به نیکی نخواهید رسید مگر این که از آنچه دوست می‌دارید انفاق کنید و هر چیزی که انفاق کنید، خداوند به آن داناست.
روزی مردی در بازار با کودکی نیازمند مواجه شد که از او درخواست کمک کرد. این مرد تصمیم گرفت به او کمک کند و در دل گفت: 'من باید مسئولیت خود را نسبت به این نیازمند احساس کنم.' این کار او نه تنها زندگی آن کودک را تغییر داد بلکه برای خود او نیز آرامش و رضایت قلبی به ارمغان آورد. از آن روز به بعد، او به کمک به دیگران ادامه داد و احساس مسئولیتش را نسبت به آنها بیشتر و بیشتر کرد.