قرآن شادی را با تأکید بر شکرگزاری و صبر، راهنمایی میکند. همچنین، کمک به دیگران سبب افزایش خوشی در زندگی فرد میشود.
قرآن کریم، به عنوان یک راهنمای جامع برای زندگی انسان‌ها، به موضوع شادی و خوشنودی مؤمنان اشاره دارد. در آیات قرآن، خداوند بر اهمیت شکرگزاری و رضایت تأکید میکند. در سوره ابراهیم آیه 7، خداوند می‌فرماید: "وَإِذْ أَذْنَا رَبَّكُمْ لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ" که بدین معناست که اگر شکرگزاری کنید، نعمات شما افزون خواهد شد، و این خود دلیلی برای شادی و احساس رضایت است. همچنین در سوره آل عمران آیه 139، خداوند می‌فرماید: "وَلا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ" که آدمی را به رد کردن ترس و اندوه و رسیدن به خوشبختی و شادی تشویق میکند. قرآن تأکید میکند که صبر و شکر در برابر مشکلات زندگی، موجب شادمانی و بهبود وضعیت روحی و روانی انسان میشود. در این راستا، آیات قرآن بر انفاق و کمک به دیگران نیز تأکید دارند، که خود موجب شادی درونی و احساس تعلق به جامعه میشود. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که قرآن همواره به مؤمنان کمک میکند تا با ارتباط نزدیک‌تر با خدا، شادابی و خوشبختی را در زندگی خود تجربه کنند.
و زمانی را به یاد آورید که پروردگارتان اعلام کرد: اگر شکرگزاری کنید، می‌افزایم شما را و اگر کافر باشید، عذاب من سخت است.
و خسته و اندوهگین نشوید و شما برتری دارید اگر مؤمن باشید.
روزی زاهدی در دل اندیشه ای بزرگ و عمیق به سر می برد. او همه چیز را در زندگی خود می سنجید و از خود می پرسید چگونه می تواند به شادی واقعی برسد. در یک شب زیبا، او تصمیم گرفت سحرگاه به طبیعت برود و در آغوش درختان خدای خود را شکر کند. با هر بار شکری که ابراز می کرد، احساس خوشی بیشتری در دلش پرورش می یافت و خود را غرق در شادی یافت. از آن روز، او به دیگران کمک می کرد و در دل خود احساس شکرگزاری و شادابی داشت.