برای دستیابی به علم نافع، ابتدا باید ایمان به خدا داشت و سپس برای مطالعه و انجام کارهای نیک تلاش کرد.
علم نافع به علمی گفته می‌شود که انسان را در مسیر رشد و تکامل انسانی یاری می‌دهد و عامل نزدیکی به خداوند است. در قرآن کریم، بر اهمیت علم و دانش تأکید زیادی شده است. در سوره مجادله، آیه 11، خداوند می‌فرماید: "اللَّهُ يَرْفَعُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ". در این آیه، خداوند می‌فرمايد که افراد با ایمان و دانشمند از مقام و درجه بالاتری برخوردار هستند. بنابراین اولین گام در دستیابی به علم نافع، ایمان به خداوند و تمسک به دین است. برای دستیابی به علم نافع، باید به مطالعه و تحقیق در مورد موضوعاتی پرداخته شود که به رشد روحی و اخلاقی انسان کمک می‌کنند. همچنین، در سوره طه، آیه 114، بیان شده است: "فَلا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَنْ يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ" که نشان می‌دهد باید با صبر و شکیبایی مطالعه کرد و از خداوند طلب کمک نمود. در نهایت، علم نافع باید به عمل صالح منجر شود و انسان را به سمت خوبی‌ها و نیکی‌ها سوق دهد. به همین خاطر، عمل و علم باید توأم با یکدیگر باشند، زیرا علم بدون عمل، بی‌فایده است. در نهایت، از دعا و توکل به خداوند نیز غافل نشوید، چرا که آنچه در پناه خداوند است، به انسان در یافتن علم نافع یاری خواهد رساند.
خداوند کسانی را که ایمان آورده‌اند و کسانی را که دانش داده‌اند، درجاتی بالا می‌بخشد. و خدا به آنچه انجام می‌دهید آگاه است.
پس در خواندن قرآن شتاب مکن تا وحی‌اش بر تو تمام شود و بگو: پروردگارا، علمم را بیفزا.
یک روز، جوانی به نام سامان در تلاش برای پیدا کردن هدف زندگی خود بود. او به نصیحت استادش که همیشه می‌گفت: 'علم نافع از رشد روحی و اخلاقی انسان ناشی می‌شود'، فکر کرد. سامان تصمیم گرفت هر روز آیه‌ای از قرآن را مطالعه کند و معانی آن را در زندگی خویش پیاده کند. پس از مدتی، او تغییرات مثبتی را در خود احساس کرد و فهمید که علم نافع نه تنها به شناخت بیشتر خدا کمک می‌کند، بلکه بر زندگی روزمره‌اش تأثیر مثبت دارد.