خواب‌ها می‌توانند نشانه‌هایی از خدا باشند، اما نمی‌توان آن‌ها را به عنوان علامت‌های قطعی در نظر گرفت. تفسیر خواب‌ها نیاز به علم و شناخت دارد.
در قرآن، خواب دیدن به عنوان یکی از نشانه‌های الهی ذکر شده است، اما به طور خاص نمی‌توان آن را به عنوان یک علامت قطعیه از سوی خداوند تلقی کرد. خواب‌ها می‌توانند معانی مختلفی داشته باشند و در واقع در خواب‌ها افراد تجربیات و احساسات خود را مشاهده می‌کنند. در سوره یوسف، خداوند به یوسف (ع) اجازه داد تا خواب‌هایی ببیند که نشان‌دهنده آینده او و وقایع مهم زندگیش بود. این بدان معنا نیست که هر خواب یا رؤیایی از جانب خداوند است بلکه می‌گوید خواب‌ها ظرفیت بالایی برای الهام و تفکر دارند. همچنین در سوره انعام آیه 59 به معانی دیگر خواب‌ها اشاره شده است: "و عنده مفاتیح الغیب لا يعلمها إلا هو، و ما تسقط من ورقة إلا يعلمها، و لا حبة في ظلمات الأرض، و لا رطب ولا يابس إلا في كتاب مبين" به معنای تمام علم به چیزهای غیبی نزد خداوند است. لذا، خواب‌ها می‌توانند دریچه‌ای به افکار و حالات درونی انسان‌ها باشند. اما باید در نظر داشت که تفسیر خواب‌ها به علم و شعور نیاز دارد و در این زمینه احادیث و گفته‌های اهل بیت نیز می‌تواند راهنما باشد.
و همچنین پروردگارت تو را برمی‌گزیند و از تأویل رویاها به تو علم می‌دهد و نعمتش را بر تو و بر خاندان یعقوب کامل می‌کند; چنان‌که پیش از این نیز بر پدرانت نعمتش را کامل کرده است. به‌راستی پروردگار تو، دانا و حکیم است.
و در نزد اوست کلیدهای غیب که هیچ‌کس جز او نمی‌داند و هیچ ورقه‌ای نمی‌افتد، مگر آنکه او می‌داند و هیچ دانه‌ای در تاریکی‌های زمین نیست و هیچ تر و خشکی نیست، مگر در کتابی واضح.
روزی مهدی، نوجوانی با تفکرات عمیق، در خواب خود دید که در میان باغی پر از گل‌های رنگارنگ راه می‌رود. او احساس کرد که سفر به آن باغ به او پیامی از سوی خداوند است. با بیدار شدن از خواب، تصمیم گرفت که با معنویات خود بیشتر آشنا شود و با اطرافیانش ارتباط بهتری برقرار کند. مهدی در نهایت فهمید که این خواب نشانه‌ای بود تا او به یاد خدا باشد و زندگی خود را با محبت و مهربانی پر کند.