قرآن به تفکر و تعقل تأکید دارد و انسان‌ها را به تأمل در وجود و نشانه‌های خدا دعوت می‌کند.
بله، قرآن کریم به تفکر و تعقل تأکید ویژه‌ای دارد. در سوره آل‌عمران، آیه 191، خداوند می‌فرماید: "أَلاَ يَتَفَكَّرُونَ فِي أَنفُسِهِمْ"، که به انسان‌ها اشاره می‌کند تا در وجود خود و نشانه‌های خدا بیاندیشند. در واقع، تفکر عمیق در مورد آفرینش و معارف دینی یکی از راه‌های نزدیک شدن به خداوند محسوب می‌شود. همچنین در سوره مومنون، آیه 80، به تأکید بر علم و تعقل پرداخته شده و می‌فرماید: "وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ". این آیه نشان می‌دهد که درک صحیح از آفرینش و زندگی، نیازمند تعقل و تأمل در آیات الهی و پدیده‌های طبیعی است. در سوره یونس، آیه 101 نیز به انسان‌ها توصیه شده که تفکر کنند و از نشانه‌های خدا در زمین و آسمان عبرت بگیرند. بنابراین قرآن به ما می‌آموزد که تفکر و تعقل نه تنها مطلوب بلکه ضروری است تا در زندگی خود و در درک حقیقت اسلام پیشرفت کنیم.
آیا در خودشان نمی‌اندیشند؟
و اوست که زندگانی می‌دهد و می‌میرد و از آن اوست آفرینش و فرمان.
آیا به آسمان بالای خود نمی‌نگرند؟
روزی، جوانی به نام سجاد در جستجوی معنی زندگی بود. او از ایمان خود ناامید شده بود و نمی‌دانست چرا در دنیا زندگی می‌کند. او تصمیم گرفت به قرآن مراجعه کند. با تلاوت آیات، تصمیم گرفت تا بیشتر تفکر کند. هر روز سجاد ساعتی را به خواب و بیداری در آیات قرآن می‌گذرانید. چیزی که در نهایت برایش روشن شد به این نتیجه رسید که تفکر و تعقل یکی از مهم‌ترین ثروت‌های زندگی‌اش است. حال او هر روز با آرامش بیشتری زندگی می‌کند و به نشانه‌های خدا و آفرینش مدام می‌اندیشد.