قرآن کریم با دعوت به حلم و صبر به مؤمنان میآموزد که بر دشواریها غلبه کنند و اخلاق نیک را حفظ نمایند.
قرآن کریم در آیات متعدد به اهمیت حلم و بردباری پرداخته و مسلمانان را به این ویژگی‌های اخلاقی دعوت میکند. در سوره آل عمران، آیه 134، خداوند صبر و بردباری را از ویژگی‌های مؤمنان برمی‌شمارد و می‌فرماید: "و کسانی که در برابر آسیب‌ها و مشکلات صبر می‌کنند و به دیگران نیکی می‌کنند". این آیه نشان‌دهنده این است که صبر و حلم به عنوان دو عنصر اساسی در زندگی مؤمنان شناخته شده است. به علاوه، در سوره مومنون، آیه 96، خداوند از مومنان می‌خواهد که "در برابر بدی‌ها با خوبی پاسخ دهند". این نکته مهم است، زیرا ترجمه عملی حلم در زندگی روزانه همواره باعث تقویت روابط انسانی و ارتقای روحیه همدلی و همکاری می‌شود. به عنوان مثال، در زندگی روزمره ممکن است با افرادی رو به رو شویم که رفتارهای ناپسندی از خود نشان می‌دهند. در چنین مواقعی، دعوت به حلم و صبر به ما کمک میکند تا نه تنها خود را کنترل کنیم، بلکه با تلاش برای درک موقعیت دیگران بتوانیم به حل و فصل مشکلات کمک کنیم. بنابراین، حلم و صبر نه تنها به ما کمک میکند تا در برابر دشواریها مقاومت کنیم، بلکه به ما یادآوری میکند که باید در همه حال به پیروی از اخلاق اسلامی پایبند باشیم. با قبول اینکه زندگی ممکن است با چالش‌های متعددی مواجه شود، قرآن کریم می‌خواهد ما به این اصل اساسی توجه کنیم که با حلم و صبر می‌توانیم بر مشکلات فائق آییم و به سعادت حقیقی دست یابیم.
و کسانی که در برابر آسیب‌ها و مشکلات صبر می‌کنند، آنان پرهیزگارانند.
پس با بهترین روش پاسخ بده؛ آنگاه کسی که میان تو و او دشمنی است، گویی دوست صمیمی می‌شود.
روزی روزگاری در یک دهکده کوچک، مردی به نام حسن زندگی می‌کرد. حسن همیشه با صبر و حلم زندگی می‌کرد و مشکلات را با sorriso و مهربانی مواجه می‌شد. روزی از روزها، یکی از همسایگانش با او بد صحبت کرد. حسن با یاد آیات قرآن، تصمیم گرفت که به او با لطف و احترام پاسخ دهد. این کار حسن نه تنها باعث شد که او با همسایه‌اش یک رابطه دوستانه برقرار کند، بلکه دیگران هم از رفتار خوب او درس گرفتند و تصمیم گرفتند که در زندگی‌اشان صبر و حلم را پیشه کنند.