زیباییهای دنیا فریبنده هستند، اما نباید ما را از اعمال نیک و تقرب به خدا باز دارند.
قرآن کریم به زیباییهای دنیا اشاره میکند و همچنین بر فریبندگی آن تأکید دارد. در سوره آل عمران آیه 14، خداوند میفرماید: 'زین للناس حب الشهوات من النساء و البنین و القناطیر المقنطرة من الذهب و الفضة و الخیل المسوّمة و الانعام و الحرث.' این آیه زیباییهای دنیا را توصیف میکند و ما را به یاد میآورد که دنیا برای انسان وسوسه انگیز است. اما به ما یادآوری میکند که این زیباییها نمیبایست ما را فریب دهد، زیرا زندگی دنیا فناپذیر است و تنها سرمایه واقعی ما اعمال نیکو و تقرب به خداست. در سوره آل انفال آیه 28، خداوند میفرماید: 'و اعلموا انما اموالکم و اولادکم فتنه و ان الله عنده اجر عظیم.' این آیه ما را به یاد میآورد که riches and children are a trial و در نهایت خداوند پاداش عظیمی در آخرت دارد. بنابراین، شایسته است که به زیباییهای دنیا وابسته نشویم و توجه خود را به اعمال نیک و تقرب به خدا معطوف کنیم. در نهایت، سوره التغابن آیه 15 نیز میفرماید: 'إنما أموالكم وأولادكم فتنة، والله عنده أجر عظيم.' این آیه دوباره تأکید میکند که وابستگی به دنیای مادی، مانعی برای رسیدن به آخرت خواهد بود. بنابراین، از ما خواسته میشود که زیباییهای دنیا را با دوراندیشی بنگریم و آن را وسیلهای بدانیم برای تقویت ایمان و نزدیکی به خدا.
زیباییهای دنیا به مردم زینت داده شده است، مانند محبت به زنان و فرزندان و طلا و نقره و اسبهای خوب و دام و زراعت.
و بدانید که اموال و فرزندان شما فتنهای هستند و در حقیقت، خداوند نزد او پاداش عظیمی است.
اموال و فرزندان شما تنها یک آزمایش است و نزد خدا پاداشی بزرگ است.
داستان از سعدی: روزی، پرویزی در جنگل دید که خوکها در حال بازی و شادی هستند. به آنها نزدیک شد و یکی از خوکها گفت: 'ما از چیزهایی که میبینیم لذت میبریم، چرا که فقط شادی دنیا را میشناسیم.' پرویزی گفت: 'اما زیباییهای دنیا پایدار نیستند و ما باید به آنچه در آخرت باقی میماند فکر کنیم.' این نصیحت باعث شد که خوکها به فکر بیفتند و از خوشیهای دنیوی به فکر آخرت بیفتند.