تفکر در خلقت به ما کمک می‌کند تا قدرت و عظمت خداوند را درک کنیم و به تقویت ایمان‌مان بپردازیم.
قرآن کریم در آیات مختلفی به تفکر در آفرینش و خلقت تأکید کرده و این موضوع نقش بسزایی در شناخت و تقویت ایمان افراد دارد. در سوره آل‌عمران آیه 190، خداوند می‌فرماید: 'إنّ في خلق السماوات والأرض واختلاف الليل والنهار لآیات لأولي الألباب'، که به وضوح نشان می‌دهد که خلقت آسمان‌ها و زمین و تفاوت شب و روز نشانه‌هایی برای اندیشمندان است. این آیه تأکید دارد که نیکان باید در آفرینش بیندیشند تا قدرت و عظمت خداوند را درک کنند. تفکر در زندگی، سیستم اکوسیستم، و نوع آفرینش موجودات زنده، انسان را به سمت درک بهتر قوانین و دستورات الهی سوق می‌دهد. به‌ویژه، در سورة الذاریات آیه 56، اشاره می‌شود که خداوند انسان‌ها را برای عبادت خویش خلق کرده و تفکر در خلقت می‌تواند باعث شکرگزاری و عبادت عمیق‌تری شود. همچنین قرآن انسان را به درنگ در آفرینش طبیعت و چگونگی آن دعوت می‌کند، زیرا با اندیشیدن در این امور، به مفهوم زندگی و ارزش‌های اخلاقی و معنوی آن پی می‌بریم. در حقیقت، تفکر در خلقت می‌تواند منجر به تقویت انسان در ایمان و عمل صالح شود و ارتباط مستحکم‌تری با خداوند برقرار نماید. بنابراین، قرآن با تأکید بر تفکر در خلقت، به انسان‌ها این فرصت را می‌دهد تا به جستجوی حقیقت و معنا در زندگی خود پرداخته و به درک عمیق‌تری نسبت به خود و جهان پیرامون برسند.
در آفرینش آسمان‌ها و زمین و تفاوت شب و روز، نشانه‌هایی برای اندیشمندان است.
و جنیان و انسان‌ها را جز برای عبادت نکرده‌ام.
پس او را نطفه‌ای در جایی مستحکم قرار دادیم.
روزی پسرکی به نام جمیل از پدرش پرسید: 'پدر، برای چه زندگی می‌کنیم؟' پدر با لبخندی گفت: 'زندگی یعنی تفکر در آفرینش و شناخت خدا.' جمیل تصمیم گرفت هر روز زمانی را برای اندیشیدن به مخلوقات و زیبایی‌های طبیعت اختصاص دهد. او با مرور زمان متوجه شد که تفکر در آفرینش او را به سوی خدا نزدیک‌تر کرده و به او آرامش می‌دهد.