قرآن ما را به پرهیز از اسراف و زیادهروی دعوت کرده است زیرا این عمل نه تنها منجر به اتلاف نعمتها میشود بلکه بر زندگی دینی ما تأثیر منفی میگذارد.
قرآن کریم به‌وسیله آیات خود انسان‌ها را به پرهیز از اسراف و زیادهروی در هر زمینه‌ای دعوت کرده است. اسراف به معنای تجاوز از حد و در واقع اتلاف منابع است. خداوند متعال در سوره اعراف آیه 31 می‌فرماید: "وَکُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۖ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ." این آیه به وضوح ناظر بر این است که بر انسان واجب است تا در مصرف خوراک و نوشیدنی خود حد اعتدال را رعایت کند و از زیادهروی بپرهیزد. همچنین، در سوره اسراء آیه 27 آمده است: "إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ ۖ وَكَانَ الشَّيْطانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا." این آیه بر ارتباط نزدیک میان اسراف و رفتارهای شیطانی تأکید دارد و نشان می‌دهد که اسراف نه‌تنها مضر است، بلکه بر ایمان و تربیت دینی انسان اثر منفی میگذارد. به‌علاوه، قرآن بر لزوم استفاده بهینه از نعمت‌های الهی تأکید دارد و یادآوری می‌کند که این نعمتها مسئولیت‌پذیری را طلب می‌کنند. در نتیجه، پرهیز از اسراف نه‌تنها نشانه‌ای از تقدس و احترام به نعمت‌هاست، بلکه راهی برای ایجاد تعادل و نظم در زندگی فردی و اجتماعی به شمار می‌آید.
و بخورید و بنوشید، ولی اسراف نکنید. یقیناً خداوند اسراف‌کنندگان را دوست ندارد.
یقیناً اسراف‌کنندگان برادران شیطان هستند و شیطان برای پروردگارش ناسپاس است.
روزی روزگاری عادل، جوانی باانگیزه و هوشمند، در کنار دریا نشسته بود. او به طبیعت و زیبایی خلقت خدا نگاه می‌کرد و در دلش احساس شکرگزاری داشت. عادل به یاد آیات قرآن درباره پرهیز از اسراف افتاد و تصمیم گرفت که به نعمت‌های زندگی‌اش به‌طور هوشمندانه‌تر و با احترام بیشتری نگاه کند. او یاد گرفت که بیشتر از آنچه که نیاز ندارد صرف نکند و به دیگران نیز کمک کند. با این تغییر دیدگاه، نه تنها احساس رضایت بیشتری کرد، بلکه دوستانش هم از روش زندگیش الگو گرفتند و به او پیوستند.