حسادت نه تنها باعث ایجاد عذاب میشود، بلکه برکت را از زندگی انسان میگیرد.
در قرآن کریم، حسادت و عواقب آن به وضوح بیان شده است. حسادت به عنوان یکی از ویژگیهای ناپسند در نظر گرفته میشود که نه تنها بر روابط انسانی تأثیر منفی میگذارد، بلکه بر زندگی فردی و اجتماعی نیز تأثیر دارد. در سوره بقره، آیه 109، خداوند به مؤمنان اشاره میکند که عدهای به حسادت نسبت به نعمتهایی که به دیگران داده شده، به خصوص نسبت به اهل ایمان، دچار میشوند. این حسادت میتواند باعث سلب برکت از زندگی فرد و جامعه شود، زیرا انسان به جای اینکه بر نعمتهای خود تمرکز کند، به آنچه دیگران دارند، حسادت میورزد. به طور مثال، در سوره آل عمران، آیه 120، میخوانیم: "اگر چیز خوبی برای شما برسد، آنها ناراحت میشوند و اگر مصیبت یا چیزی بدی به شما برسد، آنها خوشحال میشوند". این آیه نشان میدهد که حسادت و نگرشهای منفی چگونه میتواند به قلب انسان آسیب برساند و برکت را از زندگی او بگیرد. در نهایت، حسادت نه تنها منجر به عذاب درونی میشود، بلکه موجب میشود فرد از رحمت و برکت خداوند دور شود. بنابراین، برای اینکه زندگیمان پر از برکت و سعادت باشد، باید از حسادت دوری کنیم و به فکر تقویت محبت و دوستی در بین خودمان باشیم.
و حسادت نخواهند ورزید مگر پس از آنکه خداوند برخی از آنها را بر برخی دیگر برتری داده.
اگر به تو خيری برسد، آنها غمگین میشوند و اگر مصیبتی به تو برسد، خوشحال میشوند.
روزی روزگاری بهار و تابستان در حال بحث بودند. بهار با افتخار گفت: "من گلها را به دنیا میآورم و همه را شاد میکنم!" تابستان با حسادت گفت: "آره، ولی من گرما و نور را میآورم، بدون من، هیچ کس نمیتواند از گلها لذت ببرد." در اینجا پیرمرد حکیمی به آنها نزدیک شد و گفت: "دوستان عزیز، چرا به یکدیگر حسادت میکنید؟ برکت هر یک از شما در همکاری شماست. هر کدام از شما به نوبه خود زیبایی و برکت میآورید. از حسادت دست بردارید و شادی را باهم تقسیم کنید."