برای دوری از لغزشهای زبانی، خودآگاهی و صداقت در گفتار ضروری است.
در قرآن کریم، اهمیت زبان و کلام به وضوح مورد تأکید قرار گرفته است. زبان به عنوان ابزاری قدرتمند در ارتباطات بشری نقش بسیار مهمی دارد. زبان میتواند ابزاری برای خیر یا شر باشد. در دنیای امروز، جایی که ارتباطات به شکلهای متنوع و گستردهای از جمله رسانههای اجتماعی، سخنرانیها و مکالمات روزمره انجام میشود، ضرورت توجه به کیفیت کلام و زبان بیش از پیش احساس میشود. خداوند در آیه 204 سوره بقره میفرماید: 'و از مردم کسی است که سخنش در زندگی دنیا تو را شگفتزده میکند و در دلش میخواهد که از آنچه که در آن است از خدا بترسد؛ اما خدا همینطور که میخواهد آنچه را در دلش دارد نشان میدهد.' این آیه در واقع نکتهای بسیار مهم را مطرح میکند که زبان باید به کارهای خوب و گفتار نیکو اختصاص یابد. حقیقت این است که زبان میتواند آینهای از روح و شخصیت انسان باشد. استفاده صحیح و شایسته از زبان میتواند بر زندگی فرد تاثیر عمیقی بگذارد. به همین دلیل، در قرآن به مسئولیتهای انسانی در استفاده از زبان تأکید شده است. از آنجا که زبان ما میتواند منبعی از خیر و یا شری بزرگ باشد، بنابراین باید با وسواس و هوشیاری بیشتری به سخنان خود توجه کنیم. برای دوری از لغزشهای زبانی، نخستین قدم، خودآگاهی است. خودآگاهی به معنای شناخت دقیق از کلمات و جملاتی است که بیان میکنیم. زمانی که فرد بتواند شناسایی کند که چه کلماتی باید استفاده کند و از چه زبانی دوری کند، میتواند از لغزشهای زبانی جلوگیری کند. هر انسان باید در نظر داشته باشد که کلامی که بر زبان میآورد، میتواند تأثیرات عمیقی بر دیگران داشته باشد. در این باب، ارتقاء آگاهیهای دینی و استفاده از منابع قرآنی نیز میتواند مؤثر باشد. در آیه 70 سوره احزاب، خداوند ندا میدهد: 'ای کسانی که ایمان آوردهاید، از خدا بترسید و بگویید سخن درست.' این آیه تأکیدی بر ضرورت صداقت و درستی در گفتار است. در واقع، در جهان امروز که گاهی اوقات نادرستی و تنشهای زبانی دیده میشود، این پیام قرآن میتواند راهگشای انسانی باشد که به دنبال بهبود روابط خود با دیگران است. به علاوه، تمرین و ممارست در سخنرانی و گفتگوهای مثبت میتواند به فرد در ارتقاء دقت و کیفیت گفتار کمک کند. تمرینهای کلامی مختلف مانند سخنرانی در جمع، شرکت در مباحثات و حتی گفتگوهای روزمره میتواند به فرد این امکان را بدهد که در انتخاب کلمات خود دقت بیشتری داشته باشد. با این روش میتوان به زبان و کلام خود کنترل بیشتری داشت و از لغزشهای زبانی دوری کرد. تلاش برای داشتن گفتاری نیکو به فرد این امکان را میدهد که خود را به عنوان یک الگو در جامعه معرفی کند. کلماتی که ما انتخاب میکنیم میتواند در روابط بین فردی و اجتماعی ما تأثیر بسزایی داشته باشد. پس از یک طرف، زبان میتواند منبعی از محبت و دوستی باشد و از طرف دیگر، میتواند منجر به تنش و اختلاف شود. به همین دلیل، باید در انتخاب کلمات و نوع سخنگفتن خود دقت داشته باشیم. اهمیت کلام در ارتباطات به حدی است که میتوان گفت: "کلام شنیده نمیشود، بلکه احساس میشود." بنابراین، باید به این نکته توجه کنیم که چگونه میتوانیم با استفاده از زبان خود به نوعی برقراری احساسات مثبت در دیگران کمک کنیم. این امرنه تنها به روابط فردی، بلکه به کل جامعه نیز کمک خواهد کرد. علاوه بر این، تأثیرات زبانی از جنبههای مختلفی قابل بررسی است. از جنبه روانشناسی، بیان احساسات و افکار از طریق زبان به افراد کمک میکند تا با خویشتن و دیگران ارتباط بهتری برقرار کنند. به عنوان مثال، افرادی که از زبان مثبت و خوشایند استفاده میکنند، احساساتی چون خوشبینی و اطمینان را در دیگران تقویت میکنند. در حالی که زبان منفی میتواند باعث ناامیدی و تشدید مشکلات روحی شود. از منظر جامعهشناختی، زبان به عنوان یکی از ارکان ارتباط اجتماعی شناخته میشود. زبان با فرهنگ و هویت افراد گره خورده است؛ به همین دلیل، کلام انسانها نه تنها بر روی خود آنها، بلکه بر روی جامعه نیز تأثیر میگذارد. زمانی که افراد از زبان مثبت استفاده میکنند، میتوانند رضایت بیشتر و روابط اجتماعی بهتری ایجاد کنند. نتیجتاً، میتوان نتیجه گرفت که زبان و کلام به عنوان ابزاری برای بیان خواستهها، افکار و احساسات انسانها، نقش کلیدی در زندگی فردی و اجتماعی ایفا میکند. این ابزار میتواند بستر ارتباطات صحیح، مؤثر و اخلاقی باشد. لذا، باید از این ظرفیت با ارزش به درستی استفاده کرد و برای ارتقاء فضای انسانی و فرهنگی جامعه تلاش مضاعفی داشت. در نهایت، پیام اصلی این مقاله این است که با استفاده صحیح از زبان و کلام، میتوانیم به ساختن دنیای مثبت و سازندهتری کمک کنیم.
و از مردم کسی است که سخنش در زندگی دنیا تو را شگفتزده میکند و در دلش میخواهد که از آنچه که در آن است از خدا بترسد؛ اما خدا همینطور که میخواهد آنچه را در دلش دارد نشان میدهد.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از خدا بترسید و بگویید سخن درست.
روزی مردی به نام حسن در کنار دریا نشسته بود و به تفکر در مورد کلماتش مشغول بود. او دائماً نگران بود که مبادا در گفتارش لغزشی رخ دهد. او به یاد آیات قرآن افتاد و تصمیم گرفت که بیشتر به زبان خود توجه کند و در گفتارش از کلمات لطیف و درست استفاده کند. با گذشت زمان، حسن به این نتیجه رسید که با گفتن کلمات صحیح، نه تنها ارتباط بهتری با دیگران برقرار کرده بلکه آرامش بیشتری در زندگیاش پیدا کرده است.