کنترل زبان در قرآن مهم است و باید از سخنان نامناسب پرهیز کرد.
در قرآن کریم، کنترل زبان و کلام یکی از موارد بسیار مهم شناخته شده است. خداوند در سوره حج، آیه 30، به مؤمنان میفرماید که از سخن گفتن بیمورد و بیحساب خودداری کنند: "فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ" که در آن خدا به شایستگی خواسته است از سخنانی که دروغ یا فریبکارانه هستند، دوری کنیم. کنترل زبان به معنای تفکر قبل از صحبت کردن است. در سوره آل عمران، آیه 186، بیان شده است که "إنّما موَفّقٌ لِمَ يدلُّ عليه، اتّقوا اللہ"، یعنی انسان باید از زبان خود مراقبت کند و از گفتن چیزی که موجب آزار دیگران میشود، پرهیز کند. برای رسیدن به این سطح از کنترل، میتوانیم به علم افراد عاقل، فضیلت صداقت و حقیقتگویی و پرهیز از نفاق توجه کنیم. در سوره غافر، آیه 3، خداوند میفرماید: "غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ" تا ما را از گناه و نافرمانی دور کند. این آیات به ما یادآور میشود که سخن گفتن درست و مناسب نهتنها سبب آرامش خودمان میشود، بلکه موجب بهبود روابطمان با دیگران نیز خواهد بود. در نهایت، با تقویت ایمان و نیت صادقانه، میتوانیم بر زبان خود کنترل بیشتری پیدا کرده و کلامی نیکو و مؤثرتر بیان کنیم.
از پلیديهای بتها دوری کنید و از سخن دروغ بپرهیزید.
إنما موفق لما يدل عليه، اتقوا الله.
بخشنده گناه و پذیرنده توبه است و سخت در عذاب است.
روزی روزگاری در village ای کوچک، مردی به نام شهرام زندگی میکرد. او به دلیل زبان تندش شهرت یافته بود و همیشه بعد از سخن گفتن به این فکر میافتاد که چرا دوستانش دورش جمع نمیشوند. یک روز، او تصمیم گرفت تا از قرآن مطالعه کند و آیهای درباره کنترل زبان خواند. از آن پس، کوشش کرد تا قبل از هر جملهای فکر کند و از گفتن کلمات تند و بیفکر خودداری کند. با گذشت زمان، او به آرامش بیشتری رسید و دوستانش نیز با او بیشتر وقت میگذرانیدند.