نگاه بد به دیگران در قرآن گناه محسوب میشود زیرا به بیاحترامی و بدبینی منجر میشود.
در قرآن کریم، نسبت به نگاه بد به دیگران و بداندیشی در مورد آنها هشدارهایی داده شده است. در سوره نور، آیه 30، خداوند به مردان مؤمن فرمی‌دهد که نگاه از شهوت را کنترل کنند و به نامحرم نگاه نکنند. این موضوع نشان می‌دهد که نگاهی بد و ناپسند به دیگران به معنای بیاحترامی و بی‌مقداری نسبت به انسان‌هاست. همچنین، در ادامه همین سوره، به زنان نیز چنین دستوری داده شده است؛ به این معنا که نگاه از شهوت برای هر دو جنس لازم است و نباید به دیگران بیاحترامی کرد. در سوره حجرات نیز، خداوند به مومنان هشدار می‌دهد که در مسائل دیگران کنجکاوی نکنند و از غیبت و تهمت زنی دوری کنند. بدین ترتیب، گناه بودن نگاه بد به دیگران به این دلیل است که این عمل می‌تواند به به بدبینی، غیبت و نقض حقوق دیگران منجر شود. در قرآن تأکید شده است که مؤمنان باید با دیده‌ای باز و محبت‌آمیز به یکدیگر بنگرند و از هر گونه قضاوت ناعادلانه و انزوا از همدیگر خودداری کنند. بنابراین، نگاه بد به دیگران نه تنها در قرآن گناه به شمار می‌آید، بلکه باعث تخریب روابط اجتماعی و ایجاد نفاق میشود.
بگو به مؤمنان که چشم‌های خود را از نگاه به نامحرمان فرو گیرند و دامن خود را حفظ کنند. این برای آنان پاک‌تر است. که خداوند به آنچه انجام می‌دهند آگاه است.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از بسیار گمان‌ها بپرهیزید، زیرا بعضی از گمان‌ها گناه است. و تجسس نکنید و غیبت یکدیگر را مکنید. آیا یکی از شما دوست دارد گوشت برادرش را مرده بخورد؟ نادرست است!
روزی مردی در اجتماع نشسته بود و مشغول قضاوت کردن دیگران بود. او از هر کسی که می‌دید نکته‌ای منفی پیدا می‌کرد و با خود می‌گفت که کدامیک از آنها را نمی‌توان تحمل کرد. ناگهان فردی به او نزدیک شد و گفت: "چرا اینگونه به دیگران نگاه می‌کنی؟ خداوند به ما آموزش داده که در مورد یکدیگر نیکو فکر کنیم و به خوب‌ها توجه کنیم". آن مرد به یاد آیات قرآن افتاد و گفت: "حق با توست!"