نیات گناه بدون عمل کردن واقعی بر روی آن اثر منفی دارد، اما تلاش برای جلوگیری از آن نیز مورد توجه خداوند است.
در قرآن کریم، اهمیت نیت در اعمال انسان به وضوح بیان شده است. در سوره بقره آیه 225، خداوند می‌فرماید: "خداوند شما را به چیزی که در دل‌هایتان است، نمی‌گیرد؛ بلکه شما را به چیزی که به زبان‌هایتان می‌گوید، می‌گیرد." این آیه نشان می‌دهد که نیت انسان در تمام اعمالش اهمیتی بنیادی دارد. اگر کسی نیت گناه کند و همچنان اقدام به آن نکند، در واقع با دیدن اهمیت نیت و جلوگیری از ارتکاب آن، به نوعی در حال انجام عمل مثبت است. در سوره مائده آیه 9 نیز آمده است "این روز روزی است برای شما که طعام‌ها بر شما حلال شده است." در این آیه مجاز بودن غذاها به معنای حمایت از کیفیت نیت و عمل است. از اینجا می‌توان نتیجه گرفت که فردی که نیت گناه می‌کند ولی آن را انجام نمی‌دهد، در واقع با نبرد درونی و کنترل نفس خود، می‌تواند بر افکار منفی غلبه کند و خداوند نیز این تلاش را مورد توجه قرار می‌دهد. به طور کلی، نیت یکی از ارکان اساسی در زندگی دینی و معنوی انسان‌هاست. در این راستا، اگر فردی به دلایلی نتواند عملی نادرست را انجام دهد، نیت او مورد حساب قرار نمی‌گیرد و در واقع باید سعی کند بر افکار و احساسات منفی غلبه کند تا به حالت روحانی بهتری دست پیدا کند.
خداوند شما را به چیزی که در دل‌هایتان است، نمی‌گیرد؛ بلکه شما را به چیزی که به زبان‌هایتان می‌گوید، می‌گیرد.
این روز روزی است برای شما که طعام‌ها بر شما حلال شده است.
روزی روزگاری، جوانی به نام امین بود. او در زندگی‌اش با دغدغه‌های زیادی مواجه بود و گاهاً به گناه فکر می‌کرد. اما بعد از مدتی، او با خود گفت که من باید برای جلوگیری از افکار منفی تلاش کنم. او تصمیم گرفت بیشتر به تلاوت قرآن بپردازد و با آیات آن زندگی کند. امین به تدریج احساس آرامش بیشتری می‌کرد و متوجه شد که با نیت خوب و تلاش بر جلوگیری از افکار منفی، می‌تواند زندگی بهتری برای خود بسازد.