گوش دادن به غیبت، گناهی نابخشودنی است که مؤمنان باید از آن دوری کنند.
در قرآن کریم، غیبت به شدت مذمت شده است و در آیات متعددی به این موضوع اشاره شده است. در سوره حجرات، آیه 12، خداوند مؤمنان را از برخی رفتارهای ناپسند از جمله غیبت منع می‌کند و می‌فرماید: 'ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از بسیاری از گمان‌ها پرهیز کنید که بعضی از گمان‌ها گناه است و از تجسس نکنید و بعضی از شما به غیبت بعضی دیگر نپردازید. آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر خود را بخورد؟ این برای شما ناپسند است.' این آیه به وضوح نشان می‌دهد که غیبت نه‌تنها کار ناپسند و گناه‌آلود است، بلکه به نوعی به بردن آبروی مسلمانی دیگر نیز می‌پردازد. از این‌رو، اگر کسی به غیبت گوش دهد و آن را تأیید کند، در واقع در این گناه شریک می‌شود. لذا در دین اسلام تأکید شده تا از گوش دادن به غیبت خودداری شود و انسان‌ها باید تلاش کنند که از این رفتارهای ناپسند دوری کنند. همچنین در سوره نور، آیه 19 خداوند می‌فرماید: 'کسانی که دوست دارند در میان مؤمنان زشتی‌هایی منتشر شود، برای آنان عذابی دردناک خواهد بود.' از این آیه نیز می‌توان نتیجه‌گیری کرد که تشویق به غیبت یا گوش دادن به آن، باعث بروز عذاب الهی می‌شود. بنابراین، با توجه به این آیات، می‌توان گفت که گوش دادن به غیبت نه تنها مضر بلکه گناه‌آلود است و مؤمنان باید از آن دوری جسته و به نیکی‌ها توجه کنند.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از بسیاری از گمان‌ها پرهیز کنید؛ قطعاً بعضی از گمان‌ها گناه است و از تجسس نکنید و بعضی از شما به غیبت بعضی دیگر نپردازید. آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر خود را بخورد؟ این برای شما ناپسند است.
کسانی که دوست دارند در میان مؤمنان زشتی‌ها منتشر شود، برای آنان عذابی دردناک خواهد بود.
روزی دو دوست در کافه نشسته بودند و در مورد برخی از مشکلات زندگی‌شان صحبت می‌کردند. یکی از آنها بدون اینکه بخواهد به غیبت بپردازد، از دوستش خواست که خاطرش را به کارهایی که انجام نشده بسپارد و از دیگران هم بدگویی نکند. او گفت: زندگی ما آنقدر ارزش دارد که بی‌سبب کسی را آزار دهیم. آن روز تصمیم گرفتند که تنها به خوبی‌ها و صفات مثبت همدیگر بپردازند و از غیبت و بدگویی دوری کنند.