نهادینه کردن رفتارهای اخلاقی نیازمند تلاش مداوم و یادگیری از آیات قرآن است.
نهادینه کردن رفتارهای اخلاقی در خود نیازمند تلاش مستمر و عمیق در تمامی جنبههای زندگی است. در دنیایی که هر روز با چالشها و چالشهای جدیدی مواجه هستیم، ضرورت تلاش برای پرورش فضائل اخلاقی هرگز به اندازهی امروز حس نشده است. افرادی که میخواهند در زندگی خود به موفقیتهای پایدار دست یابند، باید به اصول اخلاقی پایبند باشند و آنها را در زندگی روزمرهی خود به کار ببرند. یکی از ابزارهای مهم برای رسیدن به این هدف، قرآن کریم است که در آن دستورالعملها و اصول اخلاقی متعددی برای بشر آورده شده است. قرآن به عنوان یکی از مهمترین منابع الهی، ما را به رفتارهای اخلاقی خوب دعوت میکند. آیات مختلف این کتاب مقدس نشان میدهند که در واقع نیکی به معنای ظاهری و ظاهری زندگی نیست، بلکه به عمق ایمان و رفتارهای صحیح و به درست مستلزم است. به عنوان مثال، در سوره بقره آیه 177، خداوند میفرماید: "نیکی تنها به رو کردن صورت به سمت شرق و غرب نیست، بلکه ایمان به خدا، روز قیامت، ملائکه، کتابها و انبیاء و همچنین بخشش مال و کمک به نزدیکان و یتیمان و نیازمندان، از جمله ویژگیهای شخصیتی است که باید در خود پرورش دهیم." این آیه به ما یادآوری میکند که در هر فعالیتی که انجام میدهیم، باید موازین اخلاقی را در نظر گرفته و تلاش کنیم تا با رفتارهای انسانی، اعتماد و احترام دیگران را جلب کنیم. این نوع از اخلاقیات نه تنها بر روی خود ما بلکه بر روی جامعه و نحوه تعاملات انسانی تأثیر گذاشته و میتواند به ساختن جامعهای سالم و با همبستگی بیشتر کمک کند. به علاوه، این آیه به ما یادآوری میکند که نیکی و رفتارهای خوب باید در تمام زمینههای زندگی اعم از خانواده، دوستان و اجتماع ارائه شوند. یکی دیگر از نکات مهمی که در قرآن به آن اشاره شده، پرهیز از قضاوتهای نادرست و گفتوگوهای منفی است. سوره حجرات آیه 11 و 12 به ما تأکید میکند که باید از قضاوت و سخنچینی پرهیز کنیم و همدیگر را به نیکی و صداقت دعوت کنیم. این نکته نه تنها در تعاملات روزمره ضروری است، بلکه اساساً در ایجاد روابط سالم انسانی نیز تأثیرگذار است. هر شخصیت باید به دقت کلمات و رفتارهای خود را انتخاب کند و انزجار و قضاوت را کنار بگذارد تا بتواند فضایی مثبت ایجاد کند. داوطلبی برای مشارکت در کار خیر، مدیحهسرایی و بخشش از جمله رفتارهای اخلاقی دیگری هستند که در قرآن به آنها تأکید شده است. سوره بقره آیه 273 به ما یادآوری میکند که باید در کنار نیازمندان و یتیمان قرار بگیریم و کمک کنیم. این نوع از رفتار علاوه بر آنکه جزء وظایف اخلاقی ماست، خود احساس رضایت درونی و خوشحالی را نیز به ارمغان میآورد. همچنین، حفظ آرامش و صبر در شرایط دشوار یکی دیگر از نکات مهم در تربیت اخلاقی ماست. در سوره بقره آیه 153، خداوند مؤمنان را تشویق میکند که از صبر و نماز یاری جویند. صبر و شکیبایی به ما کمک میکنند تا بتوانیم با چالشها و مشکلات زندگی بهتر کنار بیاییم و در این موارد، باید به یاد داشته باشیم که آرامش و سکوت در برابر سختیها یکی از رموز موفقیت در زندگی است. من اینجا برای تاکید بر اهمیت صبر و نماز به عنوان دو ابزار مهم در زندگی انسانی، به جستجوی دلایل قلبی و روحی مربوط به آن اشاره میکنم. نماز یک روش ارتباط با خداوند است که باعث میشود انسان فراموش نکند که همواره نیازمند یاری الله است و تنها نمیتواند مشکلات را یکییکی حل کند. در حقیقت، نماز در لحظات سخت زندگی به ما کمک میکند تا آرامش را پیدا کرده و در مسیر صحیح بایستیم. از دیگر نکات مهمی که باید به آن توجه ویژهای کنیم، همواره درخواست کمک از خداوند است. برای اینکه به اصلاح رفتارهای اخلاقی خود و نهادینه کردن آنها در زندگی روزمره دست یابیم، باید با توکل به خدا و تلاش مداوم، به تقویت روحیه اخلاقیمان بپردازیم. این نه تنها موجب میشود که ما به شخصیت بهتری دست یابیم، بلکه به برقراری روابط انسانی سالم در جامعه کمک خواهد کرد. در واقع، با در پیش گرفتن این اصول اخلاقی و تلاش در اجرای آنها، میتوانیم در مسیر رضایت پروردگار و برقراری یک جامعهی مسئول و با محبت گام برداریم. به طور خلاصه، نهادینه کردن رفتارهای اخلاقی در خود مستلزم تلاش، عمق، و تمرین مستمر در تمامی جنبههای زندگی است. در این راه، قرآن کریم به ما راهنماهایی ارائه میدهد که با پیروی از آنها میتوانیم به زندگیای آرام و درعین حال پربار دست یابیم. نظر به اینکه همواره با چالشهای انسانی مواجه هستیم، یادگیری از آیات قرآن و استنباط اصول اخلاقی در زندگی روزمره میتواند به ما در جهت نهادینه کردن رفتارهای مثبت و مؤثر یاری رساند.
نیکی، آن نیست که روی خود را به سمت شرق و غرب کنید، اما نیکی آن کسی است که به خدا و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان دارد و مال خود را با اینکه خودش به او عشق میورزد به خویشاوندان و یتیمان و نیازمندان و در راه ماندگان و سوالکنندگان و برای آزاد کردن بردگان بدهد و نماز را برپا دارد و زکات را بپردازد و وعدههای خود را در هنگامی که عهد بستند، وفا کند و در سختیها و مشکلات و هنگام جنگ صبر کند. اینها کسانی هستند که راستگو هستند و اینها همان پرهیزکاران هستند.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، مردمی از قوم دیگر را مسخره نکنید، شاید آنها بهتر از شما باشند. و یکدیگر را غیبت نکنید و به هم تهمت نزنید. و نام زشت، پس از ایمان، بدترین نام است. و هر کس توبه نکند، همانها ظالماند.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، از صبر و نماز یاری جویید؛ قطعاً خدا با صابران است.
روزی روزگاری مردی به نام امیر بود که به دنبال نیکوکردن رفتارهای خود بود. او به نصایح قرآن رجوع کرد و در سوره بقره آیه 177 خواند که نیکی فقط به صورت ظاهری نبوده بلکه اعمال نیک و ایمان واقعی است. بنابراین تصمیم گرفت بیشتر به انسانها کمک کند و نسبت به آنها مهربان باشد. روز به روز با رفتارهای نیکو خود، دیگران را نیز تحت تأثیر قرار داد و زندگیشان پر از محبت شد. اینگونه او توانست نیکوکاری و رفتارهای اخلاقی را در دل خود براساس آیات قرآن نهادینه کند.