محبت به دیگران باید بدون انتظار پاداش و با نیّت خالص انجام شود.
در قرآن کریم، مفهوم محبت و احسان به دیگران بسیار مورد تأکید قرار گرفته است. خداوند در آیه 267 سوره بقره، یادآوری می‌کنند که صدقات و کمک به دیگران باید از طیب نفس و بدون انتظار پاداش انجام شود: "ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از چیزهای خوب که به دست آورده‌اید و از آنچه برای خودتان بیرون می‌آورید انفاق کنید..." این آیه نشان می‌دهد محبت و احسان به دیگران، دست‌کم در درون غالباً باید بدون چشمداشت باشد. همان‌طور که در آیه 2 سوره انسان نیز آمده است: "ما به شما غذا می‌دهیم، فقط به خاطر رضای خدا، نه برای اینکه از شما پاداش یا شکرگزاری بخواهیم". این بیانگر آن است که در اسلام، نیّتِ خالص و بی‌ریا در عمل خیر، اهمیتی فوق‌العاده دارد. در واقع، زمانی که ما بدون چشمداشت به دیگران محبت می‌کنیم، نشان‌دهنده ایمان راستین ما به خداوند و ارزش‌های انسانی‌مان است. علاوه بر این، در روایت‌های مختلف به این موضوع اشاره شده است که برای جلب رضایت خدا، باید به دیگران کمک کنیم و این امر را بدون انتظار پاداش انجام دهیم. این نوع محبت می‌تواند در زندگی روزمره از طریق کمک به دوستان، همسایگان یا حتی غریبه‌ها در مواقع نیاز نمود پیدا کند. به طور کلی، باید تلاش کنیم تا این محبت را در قلب خود پرورش دهیم و در عمل نشان دهیم، زیرا این محبت خالص و بدون انتظار، می‌تواند دنیا را به مکانی بهتر تبدیل کند.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، از چیزهای خوب که به دست آورده‌اید و از آنچه برای خودتان بیرون می‌آورید انفاق کنید...
ما به شما غذا می‌دهیم، فقط به خاطر رضای خدا، نه برای اینکه از شما پاداش یا شکرگزاری بخواهیم.
یکی از روزها، مریم به خانه آمد و دید همسایه‌اش به شدت نیازمند کمک است. او بدون اینکه فکر کند چه چیزی دریافت کند، تصمیم گرفت به او کمک کند و نیازهایش را برطرف کند. بعد از این عمل، مریم احساس خوشحالی و آرامش عجیبی کرد و متوجه شد که محبت بدون انتظار، چقدر زیبا و معنادار است.