ترک واجبات در قرآن به عنوان گناه بزرگی شناخته شده و باید از آن خودداری شود.
در قرآن کریم، ترک واجبات به عنوان یک کار خطا و ناپسند شناخته شده است. خداوند در آیات متعددی به اهمیت انجام اعمال واجب و پرهیز از گناهان اشاره میکند. در سوره بقره، آیه 177، خداوند میفرماید: 'صِدْقَةً مِّنْ أَمْوَالِهِمْ، وَأَوَالَ مَا يُؤْمِنُونَ بِهِمْ' که به روایت دوستی و صدقه اشاره دارد و میتوان آن را به انجام واجبات و ترک گناهان ارتباط داد. همچنین، در سوره نساء، آیه 31، خداوند متذکر میشود: 'وَإِن تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُم سَيِّئَاتِكُمْ' که بیانگر این است که اگر مردم از موارد مهمتر و بزرگتر پرهیز کنند، خداوند گناهان آنها را میآمرزد. علاوه بر این، ترک واجبات میتواند عواقب جدی در زندگی دنیوی و اخروی داشته باشد. بنا بر آیات قرآن، انسان باید در انجام واجبات خود جدی باشد و از گناهان دوری کند زیرا این اعمال نه تنها به شخصیت انسان شکل میدهند بلکه تأثیر بسزایی بر جامعه نیز دارند. این نکته که واجبات در نظر خداوند اهمیت بالایی دارند و ترک آنها مورد نکوهش است، به وضوح در قرآن آمده است. بنابراین، ترک واجبات نه تنها گناه بزرگی محسوب میشود، بلکه به نوعی عدم اطاعت از خدا به شمار میرود که باید از آن دوری جست. در پایان، پرهیز از ترک واجبات و تلاش برای برقراری ارتباط نزدیک با خداوند از اهمیت بالایی برخوردار است.
رستگاری در این نیست که روی خود را به طرف مشرق و مغرب نمایید، بلکه رستگاری در آن است که به خدا و روز قیامت و ملائکه و کتاب و پیامبران ایمان آورید.
و اگر از بزرگترین کارهایی که از آنها نهی میشوید اجتناب کنید، قطعاً زشتیهای شما را میبخشیم.
یک روز، جوانی به نام علی در حالی که به زندگیاش فکر میکرد، به یاد آیات قرآن افتاد و تصمیم گرفت به واجبات خود رسیدگی کند. او فهمید که ترک واجبات نه تنها او را از رحمت خدا دور میکند، بلکه تأثیرات منفی بر زندگیاش دارد. از آن زمان به بعد، علی به خود قول داد که هیچگاه واجبات خود را ترک نکند و روز به روز به نزدیکی خدا نزدیکتر شود.