قرآن به گناهان پنهان تأکید دارد و بر اهمیت توبه و جبران این گناهان تأکید می‌کند.
قرآن کریم درباره گناه پنهان در آیات متعددی سخن گفته است. یکی از آیات مهم در این زمینه، آیه 16 سوره انعام است که می‌فرماید: 'وَ مَنْ يُشَاقِقْ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَ يَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَ نُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَ سَاءَتْ مَصِيرًا'. این آیه به ما می‌آموزد که گناهانی وجود دارند که به طور پنهان صورت می‌گیرند و ممکن است انسان فکر کند که هیچ‌کس از آن مطلع نیست. اما در واقع، خداوند بر تمامی اعمال و نیت‌های ما آگاه است. یکی دیگر از آیات مرتبط، آیه 38 سوره غافر است: 'وَ إِن تَكُ سَائِلًا عَنْ سَفَاهَةِ اللَّذِينَ يُشَاقِقُونَ اللَّـهَ وَ رَسُولَهُ فَأَعْلَمْ أَنَّهُم فِي غَمْرَةٍ مُعْجَبَةٍ'. این نشان می‌دهد که سوء نیت و گناه پنهانی علاوه بر عواقب دنیوی، عذابی در آخرت نیز به دنبال خواهد داشت. بنابراین، قرآن بر اهمیت پشیمانی و توبه نسبت به گناهانی که به صورت مخفی انجام می‌شود، تأکید دارد. این پشیمانی باید از دل باشد و به معنای واقعی کلمه به بازگشت به سوی خداوند بپردازد. در واقع، قرآن به ما می‌آموزد که هیچ عملی از خداوند پنهان نیست و بنابراین باید همواره در فکر جبران و اصلاح خود باشیم.
و کسی که با رسول مخالفت کند، پس از آنکه راه هدایت برای او روشن شده و غیر از راه مؤمنان را پیروی کند، ما او را به حال خود وا می‌گذاریم و او را به جهنم می‌برد و بد آن سرانجام است.
و اگر از حماقت کسانی که با الله و رسولش مخالفت می‌کنند بپرسی، بدان که آنها در غمره‌ای از خطا هستند.
یکی از روزها، علی به یاد آیات قرآن افتاد و درباره گناهانی که به صورت پنهانی مرتکب می‌شود، فکر کرد. او از خداوند خواست که او را در مسیر درست هدایت کند و از آن گناهان دور کند. علی تصمیم گرفت که با هر گناهی که در دلش وجود دارد، به سمت اصلاح و بهبود خود برود و زندگی‌اش را با نور ایمان پر کند.