ترک واجب به معنای نادیده گرفتن دستورات الهی است که پیامدهایی در دنیا و آخرت دارد، در حالی که انجام حرام به خاطر مضر بودن آن بر جامعه و فرد مورد نهی خداوند قرار گرفته است.
در قرآن کریم، مفهوم واجب و حرام به وضوح توضیح داده شده است. واجب به اعمالی اطلاق می‌شود که خداوند بر بندگان خود واجب کرده و انجام آن‌ها از نظر دینی ضروری است. این اعمال شامل نماز، روزه، زکات و دیگر دستورات الهی است که بر اساس آیات قرآن باید به‌طور جدی به آن‌ها عمل شود. مانند آیه ۲۷ قران در سوره نساء که می‌فرماید: «اللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ». از سوی دیگر، انجام حرام به اعمالی اطلاق می‌شود که خداوند از انجام آن‌ها نهی کرده است. این اعمال به خاطر اثرات منفی‌ای که بر انسان و جامعه دارند، گناه محسوب می‌شوند. به عنوان مثال، در سوره بقره آیه ۱۷۹ آمده است: «وَ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقَصَاصُ فِي الْقَتْلَى». در اینجا می‌توان به نقش مهم هردوی این مقوله‌ها در تربیت روحی و اخلاقی انسان اشاره کرد. ترک واجب به معنای نادیده گرفتن دستورات الهی است و می‌تواند موجب عذاب در دنیا و آخرت شود. از سوی دیگر، انجام حرام علاوه بر این که فرد را از نظر اخلاقی متهم می‌کند، عواقب جدی‌تری نیز در پی دارد. بنابراین، شناخت و تمایز این دو مفهوم می‌تواند به افراد کمک کند تا در مسیر صحیح زندگی قرار گیرند و در جهت رشد و تکامل خود گام بردارند.
خداوند می‌خواهد برای شما بیان کند و شما را به پیروی از سنّت‌های کسانی که پیش از شما بودند، رهنمود دهد.
و بر شما واجب شده است قصاص در قتل‌ها.
روزی یک شاعر به دوستش می‌گفت که زندگی او پر از تنش و سردرگمی است. دوستش با دقت به او گوش داد و سپس گفت: "شاید چون برخی از واجبات خود را ترک کرده‌ای، احساس آرامش نمی‌کنی. بهتر است به نماز و دیگر واجبات بازگردی." شاعر با دقت به این نکته فکر کرد و تصمیم گرفت تا به انجام واجبات بپردازد. به‌زودی، احساس آرامش و خوشحالی در زندگی‌اش بهبود یافت.