احترام به بزرگترها در اسلام به معنای قدردانی از تجربه و دانایی آنهاست و جزء اولویتهای هر مسلمان است.
احترام به بزرگترها در اسلام از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و به معنای قدردانی از تجربه و دانایی آنهاست. در قرآن کریم، خداوند به وضوح بر اهمیت احترام به والدین و بزرگترها تأکید کرده است. در سوره اسراء آیه 23، خداوند بیان می‌کند: "و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید؛ اگر یکی از آنها یا هر دوی آنها در نزد تو به سالخوردگی برسند، پس به آنها اف نگو و آنها را تار نکن و با آنها سخنی پسندیده بگو." این آیه به وضوح نشان می‌دهد که احسان به والدین و احترام به آنها باید در زندگی هر مسلمان جزء اولویتهای اصلی باشد. احترام به بزرگترها نه تنها در خانواده، بلکه در جامعه نیز می‌تواند منجر به ایجاد روابط سالم و مثبت شده و بنیان‌گذار محبت و دوستی میان همگان باشد. در احادیث نیز آمده است که پیامبر اکرم (صلوات‌الله‌علیه‌و‌آله) فرموده‌اند: "هر کس از ما بزرگ‌تر باشد باید به او احترام گذاشت و هر کس از ما کوچک‌تر باشد نیز حق دارد به او محبت کنیم." این امر نشان‌دهنده لزوم احترام به بزرگان در همه عرصه‌های زندگی است.
و پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید؛ اگر یکی از آنها یا هر دوی آنها در نزد تو به سالخوردگی برسند، پس به آنها اف نگو و آنها را تار نکن و با آنها سخنی پسندیده بگو.
اوست زنده، جز او معبودى نیست؛ پس او را بخوانید، در حالى‌كه براى او دین را خالص کرده‌اید و ستایش خاص خداوند، پروردگار عالمیان است.
روزی مردی به بازار می‌رفت و متوجه شد که یک پیرمرد نابینا در حرکت نرم و آرامی در کنار او قرار دارد. او با احترام به او سلام کرد و پرسید که آیا نیاز به کمک دارد یا خیر. پیرمرد لبخندی زد و گفت: 'عزیزم، من چشم خود را ندارم ولی شما به من نور می‌دهید.' این نشان‌دهنده اهمیت احترام به بزرگترها و یادآوری این موضوع است که ما می‌توانیم با نیکی و محبت خود به آنها، زندگی‌شان را روشن‌تر کنیم.