قرآن به اصولی برای روابط اجتماعی و نیکی به دیگران تأکید دارد.
قرآن کریم به طور جامع به روابط اجتماعی و اخلاق انسانی پرداخته و اصولی اساسی را برای تعامل با دیگران ارائه می‌دهد. در سوره حجرات، آیه 13، خداوند می‌فرماید: 'ای مردم! ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را قبیله‌ها و برادران قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید.' این آیه نشان می‌دهد که شناخت و احترام به تفاوت‌ها یکی از اصول کلیدی در روابط اجتماعی است. احسان و نیکی به دیگران نیز در قرآن تأکید شده، به طوری که در سوره بقره، آیه 177 آمده است: 'نیکی این نیست که به طرف مشرق و مغرب روی آورید، بلکه نیکوکار کسی است که به خدا و روز قیامت و ملائکه و کتاب و پیامبران ایمان آورد و مالش را برای دوست و خویشاوند و یتیم و مسکین و مسافر و سائلان و رِقاب آزاد کند و نماز را برپا دارد و زکات را بدهد.' این آیات تلاش برای همدلی، احترام و محبت را در جامعه تقویت می‌کنند. اصولی مانند صداقت، عفو و گذشت نیز در آیات مختلف قرآن وجود دارد که به ما یادآوری می‌کند ارتباطات ما باید بر پایه صداقت و دوستی باشد. بنابراین، قرآن راهکارهایی برای روابط اجتماعی خوب و سازنده فراهم کرده است.
ای مردم! ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را قبیله‌ها و برادران قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید.
نیکی این نیست که به طرف مشرق و مغرب روی آورید، بلکه نیکوکار کسی است که به خدا و روز قیامت و ملائکه و کتاب و پیامبران ایمان آورد و مالش را برای دوست و خویشاوند و یتیم و مسکین و مسافر و سائلان و رِقاب آزاد کند و نماز را برپا دارد و زکات را بدهد.
روزی، جوانی به نام سلیم به بازار رفت و در مسیرش با فردی سالمند برخورد کرد. او به یاد آیات قرآن افتاد که نسبت به بزرگترهای جامعه باید احترام گذاشت. سلیم با احترام به آن مرد نزدیک شد و از حال او پرسید. در ادامه، گفت‌وگویی دوستانه شکل گرفت و سلیم متوجه شد که محبت و احترام به دیگران چقدر می‌تواند بر سلامتی روحی او تأثیر مثبت بگذارد.