برای پنهان نگه داشتن اعمال نیک، نیت خالص داشته باشید و آنها را مخفیانه انجام دهید.
در قرآن کریم، به راز و راز داری اشاره‌هایی شده است که توجه به آنها در رفتار و اعمال ما بسیار مهم است. در سوره بقره آیه 273، خداوند می‌فرماید: «انما الصدقات للفقراء والمساكين والعاملين عليها والمؤلف قلوبهم وفي الرقاب والمحتاجين وفي سبيل الله وابن السبيل». این آیه به ما می‌آموزد که صدقه دادن و کارهای نیک باید با مخفی‌کاری انجام شود و نباید در معرض دید عمومی قرار بگیرد. به عبارتی، وقتی انسان اعمال نیک خود را در خفا انجام می‌دهد، باعث می‌شود که عملش خالص‌تر و نزد خداوند مقبول‌تر باشد. همچنین در سوره مزمل آیه 20 خداوند به پیامبرش می‌فرماید که: «وَتَقَرَّبْ إِلَى رَبِّكَ بِالطَّاعَاتِ». از همین جا می‌توان فهمید که نزدیکی به خداوند با انجام کارهای نیک و اعمال عبادی، بهتر است در خفا و به دور از چشم دیگران باشد. اعمال مخفی، نه تنها نشان‌دهنده اخلاص در نیت بوده، بلکه این عمل نیز موجب تحسین و تقدیر خداوند خواهد شد. در واقع، انسان باید تلاش کند تا نیکوکاری‌ها و اعمال خوبش را نمایان نکند، مگر در مواردی که ضرورت ایجاب کند. بنابراین، برای اینکه اعمال خود را پنهان نگه داریم، باید با نیت خالص و در دل توسعه داده و با توجه به خواسته‌های خداوند، انجام دهیم.
یقینی که صدقات برای فقیران و درماندگان است.
و نزدیکی به پروردگارت را با طاعات بدست آور.
روزی زاهدی در خلوتش فکر می‌کرد که چطور می‌تواند اعمال نیکش را پنهان کند. او به یاد آموزه‌های قرآن افتاد و تصمیم گرفت هر بار که کار نیکی انجام می‌دهد، بدون هیچ ادعایی و فقط برای خشنودی خداوند باشد. پس از مدتی متوجه شد که این رفتار نه تنها بر زندگی شخصی او تأثیر مثبت گذاشته بلکه باعث خوشحالی دیگران نیز شده است. او با خود گفت: راز درونی هر کس باید برای خود او باقی بماند و تنها خدای متعال است که می‌داند نیات ما چیست.