خیر رساندن به دیگران در قرآن کریم اهمیت ویژهای دارد، که شامل انجام نیکیها و کمک به نیازمندان است.
در قرآن کریم، عمل نیک و خیر رساندن به دیگران از ویژگیهای مهم مؤمنین معرفی شده است. خداوند در سوره بقره آیه 177 میفرماید که صدقه دادن، احسان کردن به دیگران، و یاری رساندن به نیازمندان، نشانههایی از ایمان حقیقی هستند. بر اساس آیات دیگر، مانند سوره النساء آیه 36، خداوند به ما توصیه میکند که به والدین، خویشاوندان، یتیمان، نیازمندان و همسایگان نیکی کنیم. این آیات نشانهای واضح از اهمیت تعامل مثبت و خیر رساندن به اطرافیان ماست. به علاوه، در سوره مؤمنون آیه 57، خداوند به ما دستور داده است که به عمل صالح پرداخته و از آن نهراسیم. این بدان معناست که در هر فرصت ممکن، باید سعی کنیم به دیگران کمک کنیم و به آنها نیکی کنیم. برای مثال، میتوانیم با تقسیم غذا، کمک به یتیمان، یا صرف وقت برای خدمت به دیگران، خیر رسانی خود را انجام دهیم. همچنین، تمرین حسن خلق و رفتار خوب با دیگران نیز از جمله راههای نیکو کردن روابط و شادی در زندگی است. از طرفی قرآن به ما یادآوری میکند که هر عمل نیکی که انجام میدهیم، حتی اگر کوچک باشد، مورد توجه خداوند قرار میگیرد. بنابراین، در نهایت با نیت خالص برای خدا و به امید رضایت وی، میتوانیم به دیگران خیر برسانیم و فضایی از محبت و همدلی را در جامعه ایجاد کنیم.
نیکی به این نیست که روهای خود را به سمت شرق و غرب بگردانید، اما نیکی واقعی، ایمان به خدا و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران است و مال خود را با آنکه خود نیز به آن علاقهمندید به نزدیکان و یتیمان و مسکینان و در راه ماندگان و سائلین و برای آزادی بردگان ادا کنید و نماز را به پا دارید و زکات را بدهید و به پیمانهایی که بستهاید وفا کنید و در سختیها و بیماریها و در میدان جنگ صبر کنید. اینها هستند که راستگو هستند و اینها هستند پرهیزکاران.
و خدا را پرستش کنید و چیزی را با او شریک نکنید و به والدین نیکی کنید و به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و قیامکنندگان به انصاف و سئوال کنندگان و کسانی که به خوبی و خدمت کار میکنند.
روزی مردی به نام حسن تصمیم گرفت که میخواهد به همسایگانش کمک کند. او هر روز مقداری غذا تهیه میکرد و به درب خانههای آنها میبرد. روزی یکی از همسایهها از او تشکر کرد و گفت که این کار او چقدر در زندگیاش تأثیر مثبت داشته است. حسن با شنیدن این جمله، احساس خوشحالی و افتخار کرد و تصمیم گرفت که این کار را ادامه دهد. او متوجه شد که خیر رساندن نه تنها به دیگران کمک میکند بلکه به خود او نیز شادی میآورد.