احترام به طبیعت جزو وظایف دینی است و قرآن به آن اشاره دارد. انسان باید در حفظ محیطزیست تلاش کند.
در قرآن کریم، به موضوع حفظ و احترام به طبیعت بهطور غیرمستقیم و ضمنی اشاره شده است. این تأکیدات نهتنها به اصول دینی اشاره دارد، بلکه همچنین نشاندهندهی یک درک عمیق از تعامل انسان با محیطزیست است. آیات متعددی در قرآن وجود دارند که بر اهمیت حفاظت از طبیعت و مخلوقات خداوند تأکید کرده و به انسانها دستور میدهند که مراقبت از این آفرینشها به عنوان یک وظیفه اخلاقی و دینی تلقی شود. ### 1. مفهوم حفظ طبیعت در قرآن قرآن کریم بهصراحت انسان را به نظارت و مراقبت از طبیعت دعوت میکند. در سوره انعام، آیه 38، میخوانیم که خداوند میفرماید: «و هیچ جنبندهای در زمین و نه پرندهای در آسمان نیست مگر اینکه بر امتی همانند شماست». این آیه به روشنی نشان میدهد که تمام مخلوقات، از جمله انسانها و سایر موجودات، به زندگانی، نیازها و حقوقی مشابه برخوردارند. در این راستا، احترام به جان و جهان طبیعت برای مسلمانان به عنوان یک وظیفه دینی مطرح میشود. این نشان دهندهی آن است که انسانها باید به بهبود کیفیت زندگی سایر مخلوقات نیز توجه کنند. ### 2. ظلم به طبیعت در ادامه، در سوره نساء، آیه 30، خداوند به صراحت بیان میکند که «انسان باید در حق خویش و دیگر مخلوقات ظلم نکند». بیاحترامی به طبیعت و آسیب رساندن به آن میتواند به نوعی ظلم بهشمار رود. این بیاحترامی نهتنها به محیط زیست آسیب میزند، بلکه بر زندگی انسانها نیز تأثیر منفی دارد. بنابراین، این آیه تأکیدی بر لزوم پرهیز از هر گونه رفتار آسیبزا نسبت به طبیعت است. ### 3. فساد در زمین در سوره البقره، آیه 205، خداوند به فساد در زمین اینگونه اشاره میکند: «و وقتی که به او (انسان) بگویی که در زمین فساد نکن». این آیه به روشنی بیان میکند که برخی از انسانها با رفتارهای نادرست و تخریبگر خود به محیطزیست آسیب میزنند و همچنین بر ارزشهای انسانی و اجتماعی اثر منفی میگذارند. به این ترتیب، قرآن کریم انسانها را به دقت در رفتارهای خود و تأثیراتی که بر زمین و محیطزیست دارند، فرا میخواند. ### 4. پیامهای پیامبر اسلام (ص) در کنار این آیات، پیامبر اسلام (ص) نیز در احادیث مختلف به حفظ محیطزیست تأکید کردهاند. ایشان به درختکاری، آبرسانی به مخلوقات و پرهیز از کشتن بیمورد حیوانات اشاره کردهاند. این رفتارها نهتنها برای حفظ طبیعت ضروری هستند، بلکه بهعنوان فرهنگی دینی و اجتماعی نیز قابلدرک هستند. پیامبر اسلام به مسلمانان آموختند که باید از درختان، آب و زمین بهنحو شایستهای حفاظت کنند. ### 5. ضرورتهای اجتماعی احترام به طبیعت و نگهداری از آن نهتنها از دیدگاه دینی، بلکه از دیدگاه اجتماعی نیز ضرورت دارد. انسانها در ارتباط مستقیم با طبیعت زندگی میکنند و این ارتباط به شکلگیری زندگی انسانی و کیفیت آن وابسته است. آسیب به محیطزیست نهتنها فشار بر اکوسیستمها ایجاد میکند، بلکه بر زندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسانها نیز تأثیر میگذارد. ### 6. رفتار اخلاقی و دینمدارانه بنابراین، احترام به طبیعت بهعنوان یک اصل اخلاقی و دینی باید در سراسر جامعه نهادینه شود. آموزش و آگاهیرسانی در مورد اهمیت حفاظت از محیطزیست و آموختن شیوههای پایدار زندگی به نسلهای آینده، از ضروریات است. کارگاهها، سمینارها و برنامههای آموزشی میتوانند نقش بهسزایی در ایجاد آگاهی نسبت به اهمیت حفظ طبیعت ایفا کنند. ### 7. نتیجهگیری بدین ترتیب، آیات قرآن و احادیث پیامبر اسلام (ص) بهخوبی نشاندهندهی نیاز به احترام، نگهداری و حفاظت از طبیعت است. مسلمانی که به تعالیم دین خود پایبند است، باید بهطور مداوم در جهت بهبود طبیعت و زندگی مخلوقات دیگر تلاش کند. هریک از ما بهعنوان فردی در این جامعه موظفیم تا با رفتارهای مسئولانه خود و حمایت از محیطزیست، به این آرمانهای دینی و اجتماعی پاسخ دهیم. در نهایت، با توجه به مسئولیتهای دینی و اجتماعی ما، حفاظت از طبیعت نهتنها یک وظیفه اخلاقی محسوب میشود، بلکه بخشی از هویت ما بهعنوان انسان است.
و هیچ جنبندهای در زمین و نه پرندهای در آسمان نیست مگر اینکه بر امتی همانند شماست.
و به یکدیگر ظلم نکنید، زیرا خدا نسبت به شما رحیم است.
و زمانی که به آنها گفته میشود که از آنچه خدا نازل کرده پیروی کنید، میگویند: بل ما به آنچه پدران خود را بر آن یافتهایم پیروی میکنیم، آیا اگر پدرانشان چیزی ندانسته و هدایت نیافتهاند؟
روزی روزگاری در یک جنگل زیبا، پرندهای کوچک به نام کوکب وجود داشت. او هر روز به درختان آواز میخواند و با گلها بازی میکرد. یک روز متوجه شد که انسانها به جنگل آسیب میزنند و درختان را قطع میکنند. کوکب تصمیم گرفت با همۀ پرندگان دیگر جمع شود و صدای خود را به گوش انسانها برسانند. آنها با آوازهای زیبا به مردم یادآوری کردند که طبیعت باید حفظ شود. این اقدام کوچک آنها باعث شد تا انسانها به فکر بیفتند و به جنگل احترام بگذارند. با گذشت زمان، جنگل دوباره زنده و شاداب شد.