پیشقدم شدن در انجام نیکو موجب ارتقاء شخصیت فردی و بهبود جامعه میشود.
در قرآن کریم، بر اهمیت انجام نیکو و پیشقدم شدن در اعمال خیر تأکید شده است. سوره البقره آیه 177 می‌گوید، 'نیکی فقط این نیست که روی خود را به سمت مشرق و مغرب کنید، بلکه نیکوکار کسی است که به خدا و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان داشته باشد و اموال خود را علی‌رغم علاقه‌اش به آن، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و درخواست‌کنندگان و برای رهایی بندگان بدهد.' این آیه تأکید می‌کند که نیکی واقعی در کردار و اعمال ما نهفته است و فقط به رفتارهای ظاهری محدود نمی‌شود. وقتی انسان به نیکی پیشقدم میشود، نه تنها خود را از منافع آن بهره‌مند می‌کند، بلکه راهی را نیز برای دیگران هموار می‌کند تا در زندگی‌شان تغییراتی مثبت ایجاد کنند. همچنین، در سوره آل عمران آیه 114 آمده است: 'آنها هرگز از کار خیری نمی‌گذرانند.' این نشان می‌دهد که انسان باید همواره در جستجوی انجام نیکو باشد و از هر فرصتی برای کمک به دیگران و پیشبرد خیر استفاده کند. با توجه به این آموزه‌ها، پیشقدم شدن در کار نیک می‌تواند باعث ایجاد جامعه‌ای بهتر و متعهدتر شود و در نهایت سلامت روحی و روانی فرد را نیز بهبود بخشد.
نیکی تنها این نیست که روی خود را به سمت شرق و غرب کنید، بلکه نیکوکار کسی است که به خدا و روز قیامت و فرشتگان و کتاب و پیامبران ایمان داشته باشد و اموال خود را علی‌رغم علاقه‌اش به آن، به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان و درخواست‌کنندگان و برای رهایی بندگان بدهد.
آنها هرگز از کار خیری نمی‌گذرانند.
روزی روزگاری، جوانی به نام امیر در روستایی زندگی می‌کرد. او همیشه می‌خواست به دیگران کمک کند ولی گاهی اوقات از آغاز کار می‌ترسید. یک روز، تصمیم گرفت با توسل به آیات قرآن، در انجام نیکو پیشقدم شود. او روزهای جمعه به خانه سالمندان می‌رفت و به آنها کمک می‌کرد. امیر متوجه شد که هر بار عمل نیکی انجام می‌دهد، نه تنها خداوند او را خوشحال می‌کند، بلکه دل دیگران را نیز شاد می‌سازد. این مسأله باعث شد تا او تصمیم بگیرد که هر روزی را به انجام کار خیر اختصاص دهد.