برای دوری از غرور، باید به تواضع و یادآوری نعمتهای خداوند توجه کنیم و از خودپسندی پرهیز کنیم.
غرور یکی از صفات روحی ناپسند است که میتواند انسان را به گمراهی و تباهی بکشاند. در قرآن کریم درباره خطرات غرور به وضوح هشدارهایی وجود دارد. به عنوان مثال، در سوره لقمان، آیه 18، خداوند به انسانها توصیه میکند که از خودپسندی پرهیز کنند و به دیگران با ادب و احترام رفتار کنند. 'و لا تصعر خدك للناس و لا تمش في الارض مرحاً؛ ان الله لا يحب كل مختال فخور'. این آیه به وضوح بیان میکند که خداوند افرادی را که از خود راضی هستند و به خاطر تکبر بر دیگران میتازند، دوست ندارد. برای دوری از غرور، اولین قدم این است که درک کنیم هر موفقیت یا نعمت به دست آمده از سوی خداوند است و ما فقط واسطهای هستیم. در سوره حجر آیه 39، ابلیس به خاطر غرور خود به جهنم رانده میشود و این شنیدهها نشاندهنده عواقب ناگوار غرور است. با تمرکز بر تواضع، شکرگزاری و درک محدودیتهای خود، میتوان از دام غرور دوری کرد. یادداشت روزانه از نعمتهای خداوند بر زندگی ما و درک این نکته که همیشه باید مهربان و فروتن باشیم، به ما کمک میکند. در سوره انعام، آیه 75 نیز به داستان ابراهیم اشاره شده است که از خدایی نگرش تواضع و بندگی را انتخاب کرد. پس، تلاش روزانه برای پرهیز از خودپسندی، یادآوری قدرت خداوند و تلاش در راستای خدمت به دیگران، میتواند ما را از غرور دور نگه دارد.
و به مردم خشمگین مشو و در زمین به ناز راه مرو، که خدا هیچ متکبر خودپسندی را دوست نمیدارد.
گفت: پروردگارا! به سبب اینکه مرا گمراه کردی، قطعاً بر سر راه راست تو در کمین آنان مینشینم.
روزی فردی قصد داشت تا از غرور دوری کند. او تصمیم گرفت هر روز یک کار خیر انجام دهد و به دیگران کمک کند. این رفتار به او یادآوری میکرد که هیچ کس بالاتر از دیگری نیست و همگی در مقابل خداوند برابرند. پس از مدتی، او احساس کرد که زندگیاش پراز محبت و ارتباط عمیقتری با خداوند شده است.