صلح در جامعه با وحدت، احترام متقابل و گفتگو برقرار می‌شود. آیات قرآن هم بر اهمیت این اصول تأکید می‌کنند.
برقراری صلح در جامعه یکی از مهم‌ترین اهدافی است که تمام ادیان و آموزه‌های اخلاقی به آن تأکید دارند. در قرآن کریم، آیات متعددی وجود دارد که بر اهمیت صلح، انصاف و همزیستی مسالمت‌آمیز تأکید می‌کند. یکی از این آیات در سوره حجرات، آیه 10 آمده است: "إنما المؤمنون أخوة"، به معنی اینکه مؤمنان برادر یکدیگرند. این آیه پیامی عمیق درباره وحدت و همبستگی دارد که اگر در جامعه مورد توجه قرار گیرد، می‌تواند به شکل‌گیری صلح و آرامش کمک کند. همچنین، در سوره مائده، آیه 32 آمده است: "من قاتل نفساً بغير نفسٍ أو فسادٍ في الأرض فكأنما قتل الناس جميعاً"، به معناي اينکه کسی که یک انسان را به ناحق بکشد، گویی تمام بشر را کشته است. این آیه نشان می‌دهد که هرگونه خشونت و ناامنی در جامعه، عواقب جبران‌ناپذیری دارد و برقراری صلح و دوستی مسئولیت همگان است. علاوه بر این، تعامل مثبت و ایجاد روابط خوب با دیگران از طریق گفت‌وگو، احترام متقابل و اغماض از خطاهای یکدیگر نیز می‌تواند به ایجاد فضایی صلح‌آمیز کمک کند. در آموزه‌های اسلامی، تأکید زیادی بر روی احسان و رفتار نیکو به دیگران وجود دارد. در نهایت، صلح در جامعه هنگامی تحقق پیدا می‌کند که همگان به اصول اخلاقی پایبند باشند و تلاش کنند تا اختلافات خود را از طریق گفتگو و تفاهم حل و فصل کنند.
مؤمنان فقط برادر یکدیگرند.
هر کس انسانی را به ناحق بکشد، گویی تمام بشر را کشته است.
روزی در یک روستا، مردم به دلیل اختلافات کوچکی با همدیگر دچار تنش و ناآرامی شده بودند. یک روحانی با حکمت تصمیم گرفت که برای ایجاد صلح جلسه‌ای دعوت کند. او آیات قرآن را برای مردم خواند و تأکید کرد که اختلافات فقط وقتی حل می‌شوند که ما یکدیگر را برادر بدانیم. این جلسه موجب این شد که مردم دست از کینه و دشمنی برداشته و به آشتی و همکاری بپردازند. در نهایت، روستا به مکانی آرام و امن تبدیل شد.