وفای به عهد یک اصل اساسی در زندگی است که در قرآن کریم مورد تأکید قرار گرفته است. تقویت ایمان و یادآوری وعدهها میتواند به وفاداری در عهود کمک کند.
وفای به عهد و پیمان یکی از اصول مهم در زندگی انسانها است و در قرآن کریم نیز بهکرّات به این موضوع اشاره شده است. در سوره مائده، آیه 1، خداوند مؤمنان را به وفای به پیمانها و عهدها فرا میخواند: "يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ". این آیه دلالت میکند که هر مؤمنی موظف است به وعدهها و پیمانهایی که با خدا و دیگران بسته است، وفا نماید. از دیگر آیات مرتبط، در سوره اسراء، آیه 34 آمده است: "وَأَوْفُوا الْعَهْدَ إِنَّ الْعَهْدَ كَانَ مَسْؤُولًا" که در اینجا به اهمیت وفای به عهد و اینکه هر عهدی مسؤولیت مخصوص به خود را دارد، اشاره شده است. وفا به عهد بهویژه در مورد ارتباط با خدا و دیگران، بهویژه والدین و نزدیکان، اهمیت فوقالعادهای دارد. از سوی دیگر، رسول الله (ص) نیز بهصراحت فرمودند که از نشانههای منافق، عهدشکنی است. بنابراین، وفای به عهد یک ویژگی خصلتمدارانه است که میتواند به ما کمک کند تا در زندگی به عنوان فردی راسخ و قابل اعتماد شناخته شویم. برای پایبندی به عهد خود، میتوانیم با تقویت ایمان خود و افزایش ذکر خدا در زندگی، به یادآوری وعدههایمان بپردازیم و در مواجهه با مشکلات و چالشها، اطمینان حاصل کنیم که از مقدسات خود دست نمیکشیم. همچنین توجه به اهمیت عهد و نیاز به وفای به آن میتواند به ما کمک کند تا اهداف و آرمانهای زندگیامان را تحقق ببخشیم و در مسیر رشد و تکامل روحی و معنویامان گام برداریم.
ای کسانی که ایمان آوردهاید، به عهدها و پیمانها وفا کنید.
و به عهد وفا کنید که بهراستی عهد مورد سؤال قرار خواهد گرفت.
روزی روزگاری، جوانی به نام مهدی در یک روستای کوچک زندگی میکرد. او از بچگی علاقه خاصی به گوسفندها داشت و همیشه قول میداد که به آنها خوب رسیدگی کند. اما یک روز، گوسفندش مریض شد و مهدی به جای تلاش برای درمان او، به دوستانش رفت و بازی کرد. چند روز بعد، وقتی به خانه برگشت، متوجه شد که گوسفندش مرده است. مهدی بسیار ناراحت شد و فهمید که در وفای به عهدش کوتاهی کرده است. از آن روز به بعد تصمیم گرفت که هر وعدهای بدهد، به آن عمل کند و به مسئولیتهایش احترام بگذارد.