نگاه بد به دیگران در قرآن کریم گناه محسوب میشود و از سویی ممکن است مانع از هدایت و رحمت خدا گردد.
در قرآن کریم، به مساله نگاه بد به دیگران و تبعیض در رفتار با آنها تصریح شده است. در سوره حجرات آیه 11، خداوند به مؤمنان می‌فرماید: 'ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نباید گروهی گروهی دیگر را تمسخر کند. شاید آنها از این افراد بهتر باشند.' این آیه به ما یادآوری می‌کند که قضاوت در مورد دیگران بر اساس ظاهر آنها یا رفتارشان به سادگی اشتباه است و ممکن است ما آنها را نادیده بگیریم یا از آنها غفلت کنیم. نگاه بد به دیگران نه تنها یک احساس منفی در دل انسان ایجاد می‌کند، بلکه می‌تواند به رفتارهای تحقیرآمیز و خشونت‌آمیز منجر شود. در آیه‌ای دیگر از سوره مبارکه بقره آیه 165، خداوند می‌فرماید: 'و از بعضی از انسان‌ها کسانی هستند که خداوند را به طوری که باید نمی‌شناسند و در دل‌هایشان نسبت به خدا کفر می‌ورزند. این دسته از انسان‌ها به دیگران نگاهی تحقیرآمیز دارند و در نتیجه از رحمت و هدایت خدا دور می‌شوند.' بنابراین، نگاه بد و قضاوت منفی بر اساس ظاهر دیگران، نه تنها نادرست است، بلکه می‌تواند ما را از مسیر درست هدایت دور کند و تأثیر منفی بر روی روابط اجتماعی و ایمان ما بگذارد.
ای کسانی که ایمان آورده‌اید، نباید گروهی گروهی دیگر را تمسخر کند. شاید آنها از این افراد بهتر باشند.
و از برخی از مردم کسانی هستند که غیر از خدا شریکانی برای خود قرار می‌دهند و آنها را با محبت دوست می‌دارند مانند محبت خدا. و کسانی که ایمان آورده‌اند، نسبت به خدا شدیدتر دوستش دارند.
روزی سعدی در مسجد نشسته بود و به یاد داشت که درباره انسان‌ها و رفتارشان با یکدیگر بیاندیشد. او فهمید که نگاه بدی به دیگران می‌تواند منجر به تنش و قضاوت نادرست شود. پس از این اندیشه، در آموزشی به دیگران گفت که انسان باید با چشم محبت و گذشت به یکدیگر بنگرد و تنها به ذات خود بیندیشد. او پیوسته این پیام را در اشعارش گنجانده بود تا دیگران را به محبت و دوستی دعوت کند.