احترام به بزرگترها در اسلام به عنوان یک وظیفه دینی و اجتماعی تأکید شده است.
احترام به بزرگترها یکی از اصول اساسی در دین اسلام است که به وضوح در آیات قرآن و سنت پیامبر گرامی اسلام (ص) مطرح شده است. قرآن کریم در سوره اسراء، آیه 23 به این موضوع اشاره می‌کند که خداوند فرموده است: 'وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا' یعنی پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید. این آیه نشان‌دهنده این است که احترام به والدین یکی از واجبات دینی است و به نوعی تقدسی ویژه به احترام به بزرگترها داده است. بزرگترها به عنوان گردن‌کشی تجربه و حکمت در زندگی به حساب می‌آیند و احترام به آنها باعث تقویت روابط خانوادگی و اجتماعی می‌شود. علاوه بر هذا، احترام به بزرگترها باعث ارتقاء فرهنگ همزیستی مسالمت‌آمیز در جامعه می‌گردد. همچنین در سیره عملی پیامبر (ص) نیز، همواره بر احترام به بزرگترها تأکید شده و او خود به این امر پایبند بود. فرهنگ اسلامی به انسان یادآوری می‌کند که احترام به دیگران، به ویژه بزرگترها، نه تنها موجب سعادتمندی فردی بلکه زمینه‌ساز اتحاد اجتماعی است. بنابراین، احترام به بزرگترها در حقیقت احترام به ارزش‌هایی است که روح دین را تشکیل می‌دهند.
پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به والدین نیکی کنید.
و ما انسان را به والدینش سفارش کردیم که شکرگزار من و والدینت باش.
روزی روزگاری، مردی به نام حسن در شهرش زندگی می‌کرد. او همیشه به بزرگترها احترام می‌گذاشت و به نصایح آنها گوش می‌داد. یکی از روزها، به دیدن پدر بزرگش رفت و در مورد مشکلاتش با او صحبت کرد. پدر بزرگ با محبت به او نصیحت کرد و حسن تصمیم گرفت که از آن درس‌ها در زندگی‌اش بهره‌برداری کند. این احترام به بزرگترها باعث شد که حسن همواره در زندگی‌اش موفق باشد و روابط قوی‌تری با خانواده‌اش داشته باشد.